Kimse hayal ettiği hayatı yaşamıyor çünkü. Herkesin acısı var içinde garip olan şu ki her canı acıyan başka birinin camının yanmasına sebep oluyor. Bu kısır döngü hiç bitmiyor. Ben de mutsuzum mesela her an diyemem ama içsel olarak mutsuzum. Kapanmayan yaralar var ve bu yaraları daha da kanatmaya çalışan insanlar. Kendimi korumayı nasıl öğrenirim bilmiyorum yakınlarında dururken. Ben de kimseyi en yakınıma koymamak için uğraşıyorum. Herkese mesafeli olup her şeyimi paylaşmıyorum. Kendi içimde yaşayıp bitiriyorum. Bazen çok yakın olup her şeyi birlikte yapan ınsanlara gıpta ediyorum. Hayatım boyunca hep birinin beni tüm kalbiyle kucaklamasını bekledim. Sevilmek için uğraştım değer görmek için çabaladım. Sadece eksildiğimle kaldım. Kimse kendi bencilliğinden fark etmedi beni ne yaptığıma baktı sadece kendine döndürmedi aynayı. Çok yoruldum sevilmek için ödediğim bedellerden. Bazıları sadece kendi gibi olarak çabalamadan kazanıyo bi şeyleri. Ben ne kadar emek verirsem vereyim onların gördükleri sevgiyi özeni göremedim. içimde bu kadar büyük sevgi eksikliği hissetmeseydim keşke. içimde hep açık bi yara taşımasaydım. Neyle dolar ki hayatım boyunca benle yaşayan o boşluk ?
kendinden yorulursun hissettiklerinden düşüncelerinden yaşadıklarından. geçer sanarsın zamanla ama çoğalarak artar her şey. kalbinden yorulursun sevilmemekten beklediğin değeri görememekten yorulursun. çabalarsın emek verirsin ilerletmeye çalışırsın yerinde saydığına yorulursun. kendini değiştiremezsin hislerini yönetemezsin yorulursun. koşarak sarılmak istediğine sarılamadıkça yorulursun. sana liman olmayacağıyla her yüzleşmende yorulursun. Dile getiremediklerinden kimseye anlatamadıklarından yorulursun. Kendin halletmeye çalışmaktan ve halledememekten yorulursun. Ben çok yoruldum yere kendimi bırakıp kaldırımlara saatlerce hıçkırarak ağlamak istiyorum bağırmak haykırmak istiyorum ama susuyorum susmanın kalesine sığınarak susuyorum.
Artık çok geçtir. Her şey yanmış geriye ondan izler kalmıştır, küçük mutluluklardır belki yaşanan sadece ama acıdır sonu. Çünkü sonlar acıdır. Kül olmak, kıpkırmızı bi alevken hiç olmak acıdır. Onun yanında olamayacağnı bilmek acıdır. Ona hem yakım olup hem uzak olmak acıdır. Onun hayatında yerin olmadığnı bilmek acıdır. Aşk acıtır, kanatır, küle çevirir..
