Farklı yerde, farklı şekilde, farklı konuda, farklı insanların içinde bulunabileceği durum.
Tam anlamıyla kapana sıkışmış gibi hissedilir ve çıkış yolu bulunamaz.
Böyle durumlarda elden de pek birşey gelmez.
insanlığını yitirmeyene çok şey anlatır.
siyonist orospu çocukları ve yandaşları elbet bi kulp bulur.
bilumum hayvanatın elbet bu görüntüden alacağı bir şey yoktur.
En yakın arkadaşımla güldüğümüz ya da dalgasını geçtiğimiz şeyleri birbirimize atmayı özledim .ama artık bir daha yapmayacağım bilmek benim çaresizliğim . 6 ayı geçti hala aramak istemediğim, mesajlaşmak istemediğim bir gün olmadı. Çok özlüyorum kardeşim seni .
çaresizlik ve imkansızlıktan bahsetmek mi?...
ona da sahtesi musallat: bir iş yapmak mevzuunda çaresizlik ve imkansızlıktan bahseden nice insan vardır ki, çare ve imkan onları yalancı çıkartır, çıkartmıştır!..
iki güzel kızla bir masada oturuyorsundur..
arkanı döndüğün an arka masada sevgilini görürsün.. sessiz ama uzun bir bakışma ile devam eder olaylar..
veyahut sevgilin evine gelmiştir, oturmuşsunuzdur.
tam kapıdan çıkacakken, zil çalar. sen alakasız birileri sanırken, kapıdan kızın abisinin sesi gelir.
ve içeridesiniz biliyorum, o kapı açılacak der..
Çok da takmamak gerekiyor arkadaşlar. Çocukluğum bir şeylere çare aramakla geçti. 12 yaşından 23 yaşıma kadar gitmediğim doktor veya hastane kalmadı amk aradım aradım ama sonuç koskoca bir nah bulursun oldu. O zamanlar aşırı depresif aşırı umutsuz bir kişiydim.
Sonra düşündüm dedim oğlum niye taktın buna sal gitsin keyfine bak kendini bir konuda öne çıkar insanlar seni onla hatırlasın diye tabi şahsım zeki olduğu için bir anda ünide zekamdam söz ettirir hale geldim sonra bir bıraktım sonra tekrar taktım tekrar bir daha açmamak üzere bıraktım konuyu kapattım. Şimdi herkes bir şey öneriyor ama umrumda değil bazen çok tatlı olduğunu farklı bir hava kattığını söylüyorlar onları bile takmıyorum amk.
Bazen alışmak gerekiyor engelleri aşamıyorsan o engele alışacaksın. Aslında benim için bir engel değilmiş benim ben olmamı sağlayan bir etkenmiş.
Çaresizlikte dostların, hayallerin ve inandığın her şey sessizce yanından çekilir. Yalnızlık derinleşir, zaman ağırlaşır, ama dünya dönmeye devam eder; kimse seni beklemez. işte o zaman, hayatın gerçeklerini öğrenirsin: Kimse seni kurtarmayacak, kimse seni elinden tutup ayağa kaldırmayacak. Ya kendini toparlar, en karanlık anında bile bir çıkış yolu ararsın ya da o çaresizlik seni yavaş yavaş tüketir. Ama unutma, çaresizlik aynı zamanda en büyük öğretmendir; sana kendi gücünü, dayanıklılığını ve savaşmayı öğreten acımasız bir ustadır. Ve en dipteyken, kalkmayı seçenler bir daha kolay kolay düşmez.
