Ashtanga yogayı türeten Pattabhi Jois'in de dediği gibi "Yoga, %99 pratik, %1 teoridir".
Huzur aramak kişisel tercihtir ancak yoga pratiğini düzenli yapan bir insan belli bir aşamadan sonra vücudunu dinlemeyi öğrenir. Vücudun işleyişine aşina olduğundan gün içerisinde ters hareketler yapıp ufak sakarlıklarla sakatlanmasını önler.
Kanıtı nedir nasıldır bilmiyorum, denir ki yoga insanın kişiliğindeki ufak pürüzleri giderir, sinirlilik, öfke vs...
Böyle ruhani bir tarafı olan, belki de yapılabilecek en güzel sporlardan sayılabilecek bir şeyi bile ticari meta haline getiren kapitalizm, teşekkürler.
Adam yurtdışından mat getiriyor 600 tl veriyor (uydurmuyorum), yoga kıyafetleri, matları, sütyenleri, taytları, kemeri, osu busu. Yoga eğitmenliği kursları 5 bin tl den aşağı değil. Hindistan'a gideyim bir yoga deneyimi yaşayayım desem adamlar dolarla çalışıyor, bin dolarla.
7-8 aydır yoga yapıyorum hani gerçekten bir tutku, bir aşk var aramızda yogayla. Vücudunu zorlayıp ne kadar geliştiğini görüyorsun, kas yapıyorsun, esniyorsun, güçleniyorsun. Bak o da yetmiyor yoga sana bir de ruhen destek oluyor, hayatta denge buluyorsun, daha ılımlı bir insan oluyorsun.
Fakat düşünüyorum da zaten kurslar yeterince pahalı. Ben orada 600 tl verip kullandığım matla, 100 tl'den aşağı olmayan 'yogapants'lerimle huzur bulmaya gitsem kendimden utanırım.
Deli gibi instagram hesapları, challengelar (meydan okumalar), yoga takıları, o bu.
Siz napmaktasınız ey insanoğlu. Bir şeyi de prim malzemesi yapmadan rahat edemeyecek misiniz?
Bu arada evet, instagram hesabımda yoga yaparken çektiğim fotoğraf ve videoları paylaşıyorum.
Sisteme köleyiz artık.
Dünya'da nasıldır bilmiyorum ama türkiye'de burcuva sporudur. Felsefesinden gram anlamayan bir sürü yoga eğitmeni sertifika dağıtıyor. Parayı veren herkes eğitmen olabilir.
"Konu başarmak olduğunda vücut ve ruh bir bütün olmalıdır. Bana yardımcı olan şeylerden biri de yoga'dır. On yıl önce keşfetmiştim, bir paraşüt kazasında sırtımı kırdıktan sonra 'yeniden ayağa kalkmamı' sağladı. Zihnimi hafifletiyor ve gevşememi sağlıyor. -bear grylls-
işte böyle daşaklı bir daldır aslında. Fizik ve ruh bütünlüğü. Ama bizim insanımız maalesef recep ivedik'ten ibaret, bağdaj kurma hareketi sanıyor sadece.
Bakın çok çağdaş ve bağnaz olmayan bir kafaya sahibim.Nitekim öyle bir ailede büyüdüm.Ama yoga denilince yogaya vakit ayırabilen müslüman arkadaşlarım niçin günde beş kere namaza vakit ayırıp hem ruhen hem bedenen sağlıklı kalmıyorlar? diye sormadan edemiyorum.Ayyyhh ne kadar cahilce diyenlere şimdiden iyi 'UMRUMDA DEĞiLSiN' ler....
Bütün eklemlerinizin kütür kütür açıldığını hissediyorsunuz ilk seferde. Ama ısınma hareketlerini muhakkak tam yapın. Bel sakatlamaya çok müsait bir spor. Sırt ağrıları, duruş bozuklukları yada ağır spor sevmeyenler için çok ideal.
Omuriligin dik durmasina yardım edip vücudumuzdaki negatif enerjiyi nefes ve esneme teknikleriyle atmamizi sağlayan egzersiz haraketleri ilk yapisinizda dahi yararinini görüyor değişimi fark ediyorsunuz.
Hiçbir şey yapamıyorsanız en azından sabahları 5 dakikalık rahatlama ve gevşeme egzersizleri yaparak güne başlayabileceğiniz, bedensel ve zihinsel sağlığınızı korumanıza yardımcı olan hareketler bütünü.
Yeni başlayacak olanlara youtube da tara stiles ın videolarını öneririm. Fakat ingilizceniz zayıfsa türkleri takip etmeniz daha faydalı olur.
şimdi işin budizm falan boyutlarına girip tekniği ile ilgili polemiklere girmeyeceğim. sorum şu. bu yoganın amaçlarından biri de rahatlama, kafayı boşaltma değil mi? evet. ama şöyle etrafa bir bakıyorum ne kadar yoga yapan varsa hep ipi kuşağı denk insanlar. zenginler, gevşekler, rahatlar.. aralarında çocuğun masrafları ile bunalan ya da fabrikada çok çalışmaktan bedeni ve ruhu ezilen kimse yok. madem bu yoga rahatlatıyor ise neden hep rahatlar yapıyor. bana hiç öyle entellerin de dertleri var, zenginler de ağlar edebiyatı yapmayın dalağınızı alırım. dert görmemişsiniz aliminyum.
Her seferinde boynumu sakatladığım eylem. Başlangıç aşamasında küçük hareketlerle esnemek en iyi yoldur. Evde yapınca " acaba yanlış mı yapıyorum ?" diye düşündürür. Yine de düzenli yapmak uzun vadede iyi sonuçlara yol açacak gibi duruyor.
bir buçuk yıldır hatha ve vinyasa türlerini yapıyorum, başta ders aldım ama hem işin spiritüel boyutunu başka yollarla doyurduğum için hem de hocayla, başka insanlarla çalışmayı sevmediğim için pek bana gelmedi. uzun süredir tek başıma devam ettiriyorum, yeni pozlar deneyeceğim zaman ya deneyimli arkadaşlarımdan ya da internetten faydalanıyorum.
biraz süreklilik isteyen bi şey, haftada iki gün salona gideyim bi saat kan ter çıkayım gibi değil. her fırsatta ufak da olsa pratikler yapmak gerekiyor. uzun vadede kas kazanımında ağırlık çalışmaktan daha etkili oldu bende . özellikle esneme ve güçlenme odaklı pratikler yapiyorum ve skolyozdan, masa başında oturmaktan kaynaklı ağrılarıma da çok iyi geldi.
Bir kere şu konuda bi anlaşalım "spor" değildir, günbegün sizlere yoga mucizelerini aktarmaya devam edip bu başlığı baya zimmetleyebilirim. Hatta bugüne kadar tek kelime yazmamış olmam hayli düşündürdü. Yoga özeldir, başkadır, kendinize ve kendiniz vasıtasıyla eşinize, dostunuza, antiyoga tayfayı dürtmeyeyim diyorum ama yazmadan edemeyeceğim, evrene yapabileceğiniz en müthiş kıyaktır.
içinize dönmeyi, sesinizi duymayı aslında endişelenecek hiçbir şeyin olmadığını yogayla öğrenirsiniz.
her pratikten sonra matınızdan bir zinciri daha kırarak kalkarsınız, çünkü ölmüş (bkz: savasana) ve dirilmişsinizdir (bkz: cenin pozu)
yogaya adanmadan önce verdiğiniz tepkiler, çatıştığınız insanlar bütün kötü manalarını yitirir saf bir kabulleniş hali başlar.
kafanızı bacaklarınızın arasından geçirmek demek değildir yoga çünkü bazen ne yaparsanız yapın o şekil pozlarda olamazsınız (tamamen anatomik sebepler) ama keşfedersiniz yirmi yıldır, otuz yıldır içinde olduğunuz o bedenin bütün sınırlarını, onun bütün hallerine şahit olursunuz.
Bazı gün en basit poza bile giremez ve kabullenmeyi öğrenirsiniz. Ve bazen de aynı gün yakınından bile geçemeyeceğiniz zorlukta bir pozla karşılar sizi. Öğretir, anlatır, susturur, kabullendirir.
Otuz yaşında ayakta durmayı öğrendim dedim yoga için, otuz yaşında kendimi sevmeyi, otuz yaşında her şeyin aktığını, direnmenin hiçbir manası olmadığını ve bu andan başka hiçbir gerçek olmadığını.
