bugün

ilk zamanlar yeşillikler içinde koşup oynayan bir çocuk misali fütursuzca ve sorgusuz sualsiz keyifle entryler giren, başlıklar açan ben; artık sözlüğe yazmak bir yana şifremi kullanıcı adımı bile hatırlayamıyorum çoğu zaman..

ben sözlüğe olan entry girme hevesimi yitirdim, ben bu sözlüğe olan başlık borcumu ödeme hissimi yitirdim. ve ben uludağ sözlüğe olan inancımı kaybettim, ben sana başlık açamam..

(müzik girer, kameraya yakın ama kamera yokmuş gibi)
mouse'mi de aldım yanıma, laptopumu da taktım koluma, teşekkür ettim vınn adına, yazıyorum, yazıyorum ama bıkmıyorum vallahaaaa...