Yol çalışması nedeniyle kazılmış sokakta bulunan köprü görevi gören ağaç parçası üzerinden gözleri kapatıp geçmeye çalışmak. O an karar verip kendini 500 metre yüksekte hayal edip rüzgarı hissedip yürümek muhteşem bir duygu.
Daha bu sabah yaşanan; otobanda 100 le giderken yol kenarında bekleyen 3 adamdan biri aniden yola fırladı adamın 30 cm dibinden geçtim. 1 saniye sürdü ama etkisi 1 saattir geçmedi amk.
geçen viraja biraz hızlı girdim, amı götü dağıtıyordum. bir an hani salıncakta sallanırken fazla yükseğe çıkarsınız da içiniz bir hoş olur ya aha o şey geldi, birkaç saniyeliğine yaşan durdu falan. neyse neticede aranızdayım. iyi korktum ama.
vw virajı iyi alıyor diyen biri vardı, nerede o ibine?
istanbul'da metroda genç sayılabilecek kalın kalın giyinmiş arap erkek çocukları yavaş yavaş yanıma yaklaşmıştı (bu olay bomba olaylarının çok olduğu zamanlarda başıma geldi) nasıl soğuk soğuk terlediğimi bir ben biliyorum vallahi. Hiç tekin durmuyorlardı bir de sinsi sinsi yaklaşıyorlardı.. bir sonraki durakta inmeseler hiç abartmıyorum inip diğer metroya binecektim.
Belki bir 45 saniyede oldu bitti tüm bunlar ama yüreğim sıkıştı. Tabii bunu macera kategorisine değil de korku kategorisine koysam daha mantıklı olur sanırım.
