yazarların yaşadığı hayat

Hayatta kalma çabasıdır.

zor bir yaşam aga çok zor.

Abartısız.
(img:#2222468)

dilediğim gibi değildir.

Kim bilir belki de başkalarının hayalidir.

Boktandır amk böyle hayatın.

külkedisininkinden beter bi üvey annem vardı. babam iyi bir adamdı ama hatunla çocuklar arasını tutturabilmeyi bilebilen bir adam değildi... üniversite sınavı sonrası bir çıktım evden... çıkış o çıkış. yaş 18di...

okulu bıraktım, değiştirdim. komunist oldum... bir dönem savruldum. sonrasında bir dönem "kaybedenler kulübü" gibi bohem bir hayat yaşadım... tatmin etmedi hiç hayat beni. iş güç kariyer peşinde olamadım. içip pink floyd dinlemek daha anlamlıydı.
amerikaya gittim bi 8-10 yıl. hayat orada daha da hamster işi idi. geri döndüm... hayatına vakit kalmıyordu haftada 70-90 saat çalışmaktan.
geri döndüm. ruhum yorulmuştu. kızılderili tabiri ile "ruhum bedenimden önce gidiyordu".

belki 6 defa bildiğin sıfırdan başladım hayata... ama bildiğin sıfır.... rakamla 0. hepsinde de 2-3 yılda geldim tekrar bir yerlere.

inatla yaşadım. ne inancımdan taviz verdim ne özgürlüğümden ne de ruhumdan... ne de saçımdan.

sonra baktım yaşım 40-50 olmuş... sorguladım kendimi, hayatı, geçmişi falan da...
vereceğim kimi kararlar farklı olurmuş da geçmişte... pişman da değilim aq.

ben gibi yaşadım, ben gibi de ölücem!

para desen... zamanında o kafada olsam çocuklarım çok severdi beni eminim. ama hiç materyalist olamadım. elime geçen yetiyor şükür... 24 saatim var kendime ait... saatime saçıma başıma inancıma karışan yok. bana karışabilen bir insan da sokmadım hayatıma yıllardır.
ulan böyle diyip de çok da marjinal bir tip miyim? hayır. hadi geçmişte neyse de.

1 tane hayatım var lan... bırakın da onu kendime göre yaşayayım sadece dedim hep... hepsi bu.

Kimi zaman tıklım tıklım dolu bir belediye otobüsünde ayakta durmaya çalışırken, kimi zaman da son model kiralık bir araba sürerken geçen hayattır.
iş icabı bazen elit ortamlara girmem gerekiyor. Ticari faaliyetler oluyor. Bazen de günlük ev kiralayıp minik kaçamaklar yaşıyoruz. Kimi zamanda banyoda hacı şakir sabun ile takılıyoruz. swh.
Bazen de haydutlarla uğraşmak zorunda kalıyoruz.
Böyle bir hayat işte.

neyle mutlu olacağımı arıyorum, keyif almıyorum, ne yaparsam yapayım mutlu olamıyorum, Duygularım yok gibi... Hayat bu mu?

Şöyle bir şeydir. (hayallerde)

görsel

nefes alamıyorum.

hani?

bir nerede.

hayatta kalmaya çalışıyorum işte. sıradan bir hayat.

görsel

Yurt dışı+ kariyer +para+mal, mülk + spor +sağlık = ben

Kimi zaman dram kimi zamanda kahkaha yüklüdür.

(bkz: alalade)

seviyeli ve kaliteli, şükür.

altin gunu tabagindaki iyi yapilmamis basarisiz pogaca gibi uzerine aglayan kek bulasmis otelenmis bulasik tezgahinda bekliyorum. belki birazdan evin kucuk veleti okuldan gelir beni doke saca balkonda yer.kirintilarimi da kuslar yer oyle biterim.

ele hoş.

görsel

görsel

yaşayamadan bitireceğiz bize verilen hayatı.

içtiğim sigara murattıydı, yaşadığım sanki hayat mıydı?
Eskiden murattı içen birinin isyanı.

Gamsız hayattır. Saçma salak kişi olay ya da kurumları dert etmem. Kendi yaşamımı sorgular kendi gerçeğimi ararım.

kırık düşler, aynı yalnızlık
öyle azaldık ve yıprandık ki
kafamız karışık, değişmek zor
dünya yıkılsa anlamazlar.

Kuşkusuz başka bir evrendeki benin seçmediği seçenekten devam eden hayattır.