Doğduğum yıldır. Dünyaya gelmişim. Tecacüzlerin, adaletsizliklerin, kötülerin, bencillerin, katillerin, bilimum tüm iğrençliklerin olduğu bu dünyaya. Aynı havayı solumuşum onlarla. Bazısına dost diyip sırtımı dönmüşüm. En sevdiklerim ölmüş. Sonra bir gün ben de ölmüşüm toprak olmuşum hiçmişim.
Güzel esen rüzgar, içimi ısıtan güneş, en sevdiğim yemek, toprakta yağmur kokusu, güzel bir sevgi bile beni bu dünyayı sevdiremiyor artık ne acı! Hiçbirine sahip olmasaydım hiçbirini kaybettiğim için de üzülmezdim.
etrafımda hiç arkadaşımın kalmadığı, herkesin beni bırakıp gittiği ve yalnız olmaya başladığım yıl. aslında iyi tarafları da oldu yalnızlıkla başa çıkabilmeyi öğrendim.
1996 okul uzadı iş bulunmaz oldu amk okulundan bir yıl önce mezun olan herkes sınavsız bilmemnesiz kral işlere girdi bize gelince kurudu çeşme geçmişini sikeyim.
