Adını unutalı çok oldu. Babam geldi diyor Yatmıyor musun sabah işin var. Ah bu şarkıların gözü kör olsun diye diye tüm gençliğim heba oldu. Bu biraz mahcup ediyor beni, seni seviyorum dediğime çengel atan var.
Çok güzeller sevdim. Hepsi çok güzeldi. Kiminin çıkık çenesi, kiminin beni, kimi ay gibiydi, kimi maskülen.
kürtsün diye ayrımcılık yapanın izzeti nefsini sikeyim.
onların amına koyarım söyle onlara. thanatos var de sözlükte.
ölüm tanrısı ırkçıların anasını sikiyormuş de.
ha bu arada, thanatos türkoğlu türkmüş de.
ama ırka takılmanın low iq problemi olduğunu düşünüyormuş de.
sadece kendini sevmeyenleri sevmezmiş de.
bir kürt olarak beni seversen, ben de seni severim.
Sevgili yazarlar iki gündür kafamdan atamadığım bir düşüncrm var. Ben baba tarafından kürt anne tarafından türk bir ailenin evladıyım. Ailemin sosya ekonomik durumu çok iyi. Ailem akademisyen. Türkiyenin şu an en garanti mesleklerinden biri diye düşünülen bir bölüm okuyorum. okulumu yarıladım. Siyasetle çok alakası olmayan bir insanım. Etnik kökenine göre hiç bir insanıda ayırmamışımdır şu ana kadar. Brnim bir sevgilim var. Kendisi sınıf arkadaşım. ileride ciddi bir şekilde evlenmeyi düşündüğüm bir insan. Kendisi bildiğim ve tanıdığım kadarıyla(yaklaşık 2 yıl) benim etnik kökenimi çok dert etmeyen biri ama geçen gün babamla annemin evliliği sırasında annemin ailesinin babama ve babamın ailesine yaptığı ırkçılık olaylarını anlattım. Hatta üzerinde 25 yıl geçmesine rağmen annemin ailesi babama hala ezmeye çalışıyorlar. Bunu muameleyi yapan insanların sgk borçlarını, elektrik faturalarını da bir dönem babam ödedi. Zor durumlarında yardımlarına koştu. Bu ezmeye çalıltıkları olayı sevgilime anlatırken kendime kürt kökenli diyemediğimi farkettim. Demeyr çalıştığımda ise daklamam gereken bir şeymiş gibi fısıldayarak diyebiliyordum. Daha önce sevgilime bunu bir krz söylemiştim. Ama bir yıl sonra tekrar bu konu açılınca gözlerinde bir iğrenme gördüm sanki hem de etnik kökenimden iğtenmişti. Kürt sözcüğünü fısıldayarak söylediğimde gördüm o ifadeyi. Ben bunu söyledikten sonra sanki biraz soğudu benden bakışları aynı değil gibi gelmeye başladı. Hepsi o iğrenme bakışından dolayı. Kafam karıştı dostlar. Size bile doğru düzgün anlatamadım olayı o kadar karışık ki kafam. Napıcağımı bilmiyorum. Ailemin onun ailesinden kültürel bir farklılığı da yok. Ailem sadece onlardan biraz daha dindar. Kalbim ağlıyor arkadaşlar. Sırf etnik kökenim yüzümden türkiyenin %0.001 lik bir dilimdeki öğrencilerin okuduğu bir lisede bana düşük not verildi. Okul sonu bir hoca vicdanına sığdıramayarak benden özür diledi. Arkadaş yapabilmek için etnik kökenimi saklamak zorunda kaldım. Bu baskıyı kaldıramıyorum artık galiba. Sevgilimin o bakışı son damlaydı. Dağılıyorum artık...
her şeyi anlıyorum. hatalarımı anladım. yanlışlarımı anladım. telafi edilemeyecek hatalar yaptım. hiçbir şeyden bu kadar pişman olmamıştım. halen alışamadım. belki bir gün alışırım.
daha 2 buçuk saat önceye kadar 5 gün boyunda hiç numaralı gözlüklerimi takmayacağım, hatta bu sebeple araba bile sürmeyeceğim, bilgisayar ekranına uzun süreli bakmayacağım diye sözler verdim, yeminler ettim kendime.
sonra da eve geldim, hemen bilgisayarımı açıp şu saate kadar çılgın gibi proje taslağı yazdım.
gözlüklerim kavanoz dibi olduğunda tekrar döneceğim, azıcık daha kaldı. yazmam lazım.
sokak müzisyenlerine çok özenmişimdir sürekli.. onların müziklerini icra ederken yüzlerinde sevdikleri şeyi yapmanın mutluluğunu görürdüm hep. istanbul'da bulunduğum dönemde özellikle kadıköy ve istiklal'deki müzisyenleri çoğunlukla es geçmez hem katkıda bulunur hem dinlerdim. hatta çoğu zaman ulan kap gel bağlamayı karış aralarına demişimdir içimden. ölmeden bunu yapacağım bir kerecik. evet aynen böyle düşünüyorum an itibariyle.
