ben unutamıyorum arkadaşlar. ne yaptıysam olmadı. kendimi mahvettim. yine de unutamıyorum. aralarda geldi gitti hep. tam olacak gibi davrandı en sonunda da hiçbir şey yokken engelledi beni. unutulmuyor. agzıma sıctı ama ondan baska bir seyd düşünemiyorum. insanlar takıntı oldugunu söylüyor ama ben seviyorum abi. unutulmuyor.
Var böyle bir olay. En yakın arkadaşım kuzenine aşık. Ilk başta kız da istiyordu. Aileler zaten dünden razilardi. Ama kız sonradan 180 derece döndü. Ben akraba evliliğine karşıyım demiş. Madem karsiydin da çocuğa neden umut verdin. Adamın hayatı alt üst oldu. Asıl korkusu da evlendiğinde ne yapcam diye düşünüyor. Biz de acı çekiyoruz ama bu farklı bir durum. Hayatından cikarabilecegin biri de değil. Aynı hikayeleri dinlemekten ben bile yoruldum. Siz siz olun akrabalarinizdan hoslanmayin. Adam gözlerimin önünde eridi bitti.
Ona bir kolye almistim. Askere gittim hemen ardindan. Dondugumde bana aldigimdan beri hic cikarmadim boynumdan dedi. Ben askerdeyken de foto atmis wsaptan kolyeyle nasil olmus diye. Terhis oldugumda gormustum. Cok kisa bir sure sonra her sey bitti. O kolyeyi boynunda görmemiştim bir gun. Zinciri kirildi dedi. O zincir hic tamir edilmedi. Benim kalbim gibi kirik kaldi o da.
alışamıyorum. ne kadar zaman geçti yine de durup durup başa sarıyorum. bir ara beynim onu unutacak gibi oluyor hemen geri hatırlatıyorum. iyi anıları aklıma getiriyorum. arkadaşlarım çok yıpratıyorsun kendini o kendi hayatına bakıyor diyor. ancak elimde değil ki. onu düşünmeyi bırakınca çok kötü şeyler olacakmış gibi geliyor. ya onu biriyle görürsem diye düşünüyorum. bok gibi bir dönemden geçiyorum.
Sevdik sevilemedik. Hic sevmemesi sorun degil de bi ara seviyormus gibi yapmasi cok zoruma gitti. Uzakta yasiyordu aylarca gelecegini soyledi. Benim gitmem zor oluyordu. Gelmedi. O beklenti o umut hep icimde kaldi. Bi erkek olarak gurumu yoksaydim, bana olan saygisi sifirlandi. Basitlestirdim yani kendimi kopek oldum bildiginiz. Bunlari yapmamam gerektigini bildigim halde yaptim. O kadar zamanin emegi, uykusuz gecen geceleri falan hepsi bosa gitti. Bu sefer olur diyordum hayatimin geri kalanini bu kizla gecirebilirim diyordum. Yine olmadi. O kadar ego yapti ki yazinca goruldu bile atmiyor yani. Kendimi mal gibi degersizlestirdim. Biraz daha akilli davransaydim diyorum. Cunku en basta kendisi bana yuruyodu. Ben ona tek oldugunu hissettirince bir seye tutmadi daha be sozluk. Bu kizlar niye boyle ya. Illa oyun mu yapsaydim taktik mi gelistirseydim. Benim icin tektin. Oyle de hissettireyim dedim. Hayatimdan bir anda cikip gitti hicbir sey demeden. Kafamdaki her sey o kadar yarim kaldi ki bir veda konusmasi bile yapmadi. Bunun acisinin ondan cikmasinj istiyorum. Insanalrin duygulariyla oynamanin, bos yere umut vermenin ne oldugunu bilmesini istiykrum.
bazen kadın için değil de kendi emeklerine ve giden zamanına ağlamaktır. bazen de direkt kadın için ağlamaktır. evet belki o kişinin umrunda bile olmuyorsunuz hatta başkasıyla birlikte veya birkaç kişiyle flört ediyor ama bu konu o kişiyle de alakalı olmuyor. ona verdiğiniz değer yüzünden ağlarsınız aslında. siz dokunmaya kıyamazken bir baskası kim bilir ne yapıyordur diye düşünmektir. ilerde biriyle evleneceğini bilmektir. unutulur tabi bu tarz hisler saplantılı değilseniz zamanla geçer ama deler geçer. iz bırakır, yara bırakır.
Yara bandi olarak kullanilma ihtimaliniz cok fazladir. Surekli icten ice kiyaslanirsiniz. Sizinle konusurken bile o kisiyi aldatiyormus hissi gelir ve bir anda davranislari degisir. Yaptigindan pismanlik duyar. Sonra onu unutmak icin tekrar size doner. Bu dongu surekli devam eder. Taa ki sizinle de yapamayacagini anladigi zaman. Aralarda sizin haberiniz olmaz ama o kisiye yaziyordur bile belki de. Hic belli olmaz eskisine bile geri donebilir. Yani hayatindaki bosluklari doldurtur size. Aman diyeyim sakin ama sakin boyle iliskilere hic baslamayin hatta arkadas bile olmayin. Cunku o sirada sizi etkilemeye bile calisabilir. Kendi ezilmis egosunu tekrar yukseltmek icin size kur yapabilir. Bunlari basima geldigi icin soyluyorum. Bu dediklerimi yanlis anlayacak olan varsa da umrumda bile degil. Cunku herkes kendi yasadigini bilir. Bu insanlarim en birkac sevgililik donemi gecirmesi lazim bence. Iste o araya kaynayan hayati kayan kisilerden biri siz olmayin diye soyluyorum. Ozellikle bu iliski 20 li yaslarda ya da lise aski gibi basladiysa cocukluk travmalari bile girer devreye. Dusunun 18-25 yaslar arasinda biriyle sevgili olmus birini hayal edin. Neredeyse kendini bir birey gibi hissettigi hayat surecinin yarisinda biriyle birlikte olmus. Tum anilar, tatiller, hayaller bir kisiyle kurulmus. Siz agzinizla kus da tutsaniz kolay kolay o kisinin yerini tutamazsiniz arkadaslar. Eger ki kiz bitirdiyse evet belki bir sansiniz olabilir ama erkek bitirdiyse kiz unutmaz. Bunun en kralini yasadim. Boyle birine asik oldum. Aylarca konustum ve en sonunda hayatimda biri var dedi. Buyuk ihtimalle eskiyle iletisime gecti ya da farkli bir hedefe yoneldi.
Bundan nicin bu kadar emin oluyorum. Cunku zamanimda benim de uzun bir iliskim vardi ve yapamadik ayrildik. Ayrilan taraf da ben olmustum. Seviyordum ama hicbir ortak nokta bulamiyordum ve ayrildik. Ustunden 3 yil gecti yine de bana mesaj atti. En sonunda gitti biriyle evlendi. Instagram profilim acikti ve bir gun fark ettim ki acik olan o profilime girip storylerimi izliyor. Dusunun evlendiginiz kisi hala eski sevgilisi ne yapiyor diye merak edip onu stalkliyor. Baskalarina sizi soruyor evli oldugu halde. Engelledim tabi. Ben o adamin yerinde olmak istemem.
seni hiç sevmediğini anladığın birine aşık olduğunu düşün. hatta şimdi başkasıyla olduğunu düşün. seni komple yoksaydığını düşün. eğer böyle bir şey yaşamadıysan haline şükret.
anksiyeteye sebep olan, hayatınızı mahveden bir durum. geçsin diye beklersin. stalkladıkça da geçmez. bakmazsan da merak edersin. bazen unutmaya başladım dersin, bir sabah kalkınca başa sardığını fark edersin. sanki yoksayılışının ilk günüymüş gibi. hayatımın en kötü yazı bu yaz oldu. eskiden yaz aylarını çok sever kış aylarını sevmezdim. artık güneşi bile görmek istemiyorum. hemen kış gelsin istiyorum. çünkü bu yaz yaşadığım şeyleri beynim hava şartlarıyla birlikte kodlamış sanırım. güneşli bir günde anksiyete başlıyor. sabahları kalktığımda ölü gibi hissediyorum. bana bunu nasıl yapar, beni nasıl kullanır düşüncesi falan. 1 senem komple çöp oldu. buna bile üzülemiyorum. neyine bağlandım diye düşünüyorum. bulamıyorum. içimdeki ölüm korkusu bile yok oldu. hani insanlarda olur. kendimde böyle bir şey fark ediyorum artık. inanılmaz bir cesaretim var. ruh halim ve psikolojim aşırı bozuldu. terapi alıyorum. artık bu düşüncelerimi terapistten bile gizlemeye başladım. bu kadar kötü olmamalıydım. beni asıl kötü yapan düşünce bu kişiyi tamamen hayatımdan çıkaramıyor oluşum. yani ilerde kiminle evlendiğini görcem, çocuklarını görcem. hatta aynı düğünlere, cenazelere gideceğiz. şu düşünce beni kahrediyor. onu baska biriyle görünce ne yapcam bilmiyorum. görmeden önce düzelmem gerekiyor. bu şeyleri atlatmış olmam gerekiyor. resmen hayatta başıma gelmesinde çok korktuğum bir şey başıma geldi. böyle takıntılı, saplantılı biri olurum diye korkuyorum. komple ülkeyi değiştirmeyi düşünüyorum. herkesten uzak sıfırdan bir hayatla belki çözerim diyorum. ama hala aptal gibi ondan o kadar uzak durmayı istemiyorum. hafızamdan silinsin istemiyorum. ne bok yerse yesin diyorum 10 dk sonra yine onu düşünüyorum. offfff.
şuan hayatımda biri var diyen bir kızı seviyorum. cok acı bir şey. kafamda bin türlü senaryo canlanıyor. güzel olabilirdik. iyi olabilirdik düşünceleri. hayat ışığım söndü günlerdir. aptal gibiyim. yemekler tatsız, her şey amaçsız geliyor. bu kişi hayatımdan tamamen cıkaramayacağım biri üstelik. nasıl olacak bilemiyorum. bazen böyle yıllarca saplantılı kalan insanlar olur ya. öyle olurum diye korkuyorum. sürekli bu düşünceler beynimi kemiriyor. ya boşver düşünme diyorum ansızın aklıma tekrar geliyor. yaptığım hatalar var. ama o hataları yapmamın sebebi de karsımdakinin olumsuz davranısları hep. kendimi affetmeden bu seyi bitiremem.
Ben korkardim. Sonra birini hayatim boyunca sevebilecegimden emin oldum. Sevdim. O da biz konusurken baskasi var artik dedi. Sevdigimi cok belli ettim, kendimi degersizlestirdim. Insanoglu boyledir. Ulasabildiginin nankoru, ulasamadiginin kolesi olur. Icim paramparca. Bir daha birini nasil sevicem, nasil guvenicem? Bir de tamamen hayatimdan cikaramayacagim birisi kendisi. Yani ilerde dugun haberini alcam. Cocuklarini gorcem belki de. Cok agir bir durum. Su duygudan kurtuldugumda adagim var yeminle. Suan baska hickimse ilgimi cekmiyor ya. Herkes hemcinsim gibi geliyor. Bu olayi atlattiktam sonra yuksek ihtimalle duygusuz bir adama donusucem. Eger olmezsem tabi. O ladar dalginim ki. Gecen farkinda olmadan yesil isikta durmusum yolda. Kirmizida durmam gerekirken. Oyle aptallasmisim. Binlerce km yol yaptim. Yok yapmak iyi geliyor. Dusunmeye baslayinca hasta oluyorum. Dusunmeyi engelliyorum. Yoksa hasta olucam ya. O dusunceye bir giriyorum kalbim yoruluyor. Olcem gibi geliyor. Offffff.
her şey farklı olabilecekken beni bok gibi ortada bırakıp başkasına giden kızı unutamıyorum. hayat kalitemi o kadar düşürdü ki. pskilogla konustukça kendimi iyi hissediyorum. tamam diyorum düzeliyorum. sonra yatıyorum. sabah bir uyanıyorum telefonda mesajlarını arıyorum. hayatım çok yoğun aslında ama yaptığım her şeyde onu düşünüyorum. iş yerinde düzgün çalışamıyorum. işten çıkıyorum spora gidiyorum. müzik dinleyemiyorum. vallahi spotify i sildim. herhangi bir müzik sesi beni tribe sokuyor. yapmadığım sey kalmadı. yoga bile yaptım. yapıyorum hala. millet diyor ki sen kafayı mı yedin ne oluyor. ilk kendimi sucluyordum ona böyle davranmasaydım benden gitmezdi diyorum. ama sonra bakıyorum ki o benden uzaklasmaya basladığı için ben ona öyle davranmışım. üstüme geliyorsun bunaltıyorsun diyordu. bunaltmamın sebebi hayatımda tutamamaya başladığım içindi. zaten gitmek isteyeni ne yaparsan yap tutamazsın. hayatımda her şey yolundayken girdi. beni mahvetti. tatlı sözlerine, gülüşüne kandım. benimle konusurke bir anda hayatımda biri var dedi. psikologum o kişide borderline olma ihtimalini değerlendiriyor. yaptığı hareketler, yazdığı seyler ve davranışlarından dolayı. allahım diyorum bir sabah uyandığımda o aklıma gelmesin adak adadım. gidip yardım yapıcam. içimden alsın istiyorum artık bu şeyi.
evet bu his beni yiyip bitiriyor. suan gelecek planları yapabileceğim biri belki baskasıyla bu planları yapıyor. istediğim hayata çok yakınlaşmışken bir anda eskisinden bile uzak bir hale geldim. bu durum nasıl düzelcek bilmiyorum. gerçekten her şey çok farklı olabilirdi. benim hatam hep alttan almak hep üstüne düşmek ve basit gözükmek oldu. yani karşı tarafta merak uyandıracak bir hareketim olmadı.
Aylardir pesinden kostugum beni hep belirsizliklerde birakan, istemiyorum diyip tekrar gelen flortumun borderline oldugunu ogrendim. Psikologa gidiyorum. Yazdigi seyler soyledikleri vs sonucunda bu sonuca ulasti psikolog. Bi zaman cok konuskan, her seyini anlatan, bana asiri ilgi gosteren biri oluyorken ansizin ortadan kaybolurdu. Ben ust uste mesaj atmayi artik aliskanlik haline getirmistim. Birkac gun sonra geri doner sanki mesajimi yeni gormus gibi yapar ve tekrar ilgiye baslardi. Biraktim bir kez yazmayi. Cok endiselendi sana bisiler oldu dedi. Bi durgunluk var dedi. Sonra ben yine tabi salak gibi R yaptim. Beni elde ettikce uzaklasiyordu. En son yine yok oldu. Dondugunde dedi ki benim hayatimda biri var. Sadece 2 hafta uzak kaldik boyle dedi. Allah benim belami verdi arkadaslar.
Karakterle alakali bir durum. Ama sizinle konusurken cok saf, temiz, iyi kalpli gozukup, cok namuslu ayaklari yapip birkac kisiyi daha idare edebilirler
Boyle bir kiza tutuldum. Hala atlatamiyorum. Psikologa gitmeye basladim. Ben neden boyle oldum dedim. Normal bir insandim dedim.
Sonuc olarak psikologun bana soyledigin sey bu kizda borderline kisilik bozukluguna dair belirtilerin olmasiydi.
Ilk basta bana o kadar ilgi gosterdi ki ona asik olmami sagladi. Kisa surede gelen bu ilgi beni korkuttu. Kendimi geri cektim ama yine de adim atti bana. Sonra ben de karsilik vermeye basladim. Hatta oyle ki benim hayatimda biri olup olmadigini yokluyordu surekli. Bi story atsam kiminlesin nerdesin diye soruyordu. Sonra ne mi oldu? Bir gun hic yazmamaya basladi. Farkli bir ulkede yasiyordu kendisi. Aramizda mesafeler vardi. Dedim ki birini buldu heralde? Yazmadi bir sure ya sordum ben de bir sey mi oldu diye. Yok bu aralar kimseyle konusmuyorum dedi. Tamam dedim. Bir sure sonra geri geldi. Ayni eski hizinda ilgi gostermeye devam etti.
Bu sekilde defalarca geldi gitti. O ilgi beni kopek etti. Kendimi o ilgiye muhtac hissetmeye basladim. Defalarca kez bana geldi ve gitti. En sonunda patladim. Dedim ki ben seni seviyorum ya sen niye bana boyle davraniyorsun dedim. Dedi ki ben seninle hep arkadas olarak konustum dedi. Tabi bu aralar birbirimize hediyeler gonderiyoruz falan. Benim aldigim kolyeyi boynundan cikarmiyor. Oyle bir arkadaslik. Ustunu iyi giyin usutme demeler, hayatinda bir tek karin eksik demeler, iyi varsinlar, benimle ilgilen demeler. Kizlarla konusma demeler.
Yani arkadaslar bu kiz benim t***k geciyor gibi gelmeye basladi. Dedim ki istemiyorsan daha konusmayalim. Istemiyorum dedi. Ertesi gun mesaj atti. Sonra defalarca kez yazdi bana. Istemiyorum dedigi halde her gun yazdi konusmaya calisti benimle. Birkac ay daha boyle konustuk. Arada yine boyle kayboldu ve geri geldi. En sonunda bir gun napiyorsun yazdi ve sonraki hicbir mesajima cevap vermedi. Sordum ben de niye boyle yapiyorsun dedim. Hayatimda biri var dedi.
Bu arada surekli yanima gelecegini de soyluyordu. Su ay gelcem diyordu o ay geldiginde gelmiyordu. Oyaliyordu surekli. Belki Yedekte tutuyordu bilemiyorum. Eger hayatinizda surekli kaybolup giden gelen biri varsa silin gitsin.
ben çıkaramadım, cesaret edemedim. o çıkardı. aslında biliyorum böylesi daha iyi. hatta onunla bir geleceğim olmasını da istemiyordum ama tutku gibi bişi bu. sonra zaten biri var dedi gitti. o cümleyi söyleyince içimde sadece düş kırıklıkları ve boşa harcanan zamana üzülme hisleri kaldı.
Allah bir daha nasip etmesin. Gercekten asik olmak istemiyorum artik. Ne zaman asik olsam yillarim gidiyor. Mantik evliligi yapmak istiyorum. Zamanla severim.
Bu islerin sonunda cok uzulursunuz. Birini kendinizden cok severseniz ve ona vazgecilmez oldugunu hissettirirseniz ilk vazgececegi kisi siz oluyorsunuz. Nerden mi biliyorum? Kendimden. Oyle bir durum ki ondan haber alamadiginiz anda deliye dönersiniz, sacinin bir teline ufacik bir zarar gelsin istemezsiniz. Kendi ailenizden bile on planda tutarsiniz. Ancak o kisi sizi 2. Planda tutar. Cunku siz artik ceptesinizdir. Daha iyisini bulamazsa size donus yapar ama buldugu ilk anda da yine tekmeyi basar. Yani o kisinin guvenli limani olursunuz. Bu kisi ben oldum. Bir gun once tatli tatli konusup sohbet eden kiz ertesi gun hayatimdan yok oldu. Bir anda kayboldu boyle. Silmis her seyi. Lan daha bir gun once konustuk ya? Dedi ki hayatima biri girdi artik. Ben gece uyurken hayatina biri girmis. 9 ay boyunca kopek gibi asik oldum. Hediyelere bogdum. Ama icimden geliyordu. O bana yazmadikca strese girdim sokaklarda bos zaman gecirdim. Stres atmak icin yaptigim o kadar aktivite oldu ki bugun hesapladim 9 ayda gereksiz yere hem ona hem kendime harcadigim parayla bi tane orta halli araba alabiliyormusum:) Normalde boyle baglanan biri değildim o tatli dili beni mahvetti. Zehirledi beni. Sonra da hicbir sey olmamis gibi uzulmeni istemem ama biri var artik dedi. Sonra da story atmaya basladi hayatina kaldigi yerden devam ediyor. Ben de 2. Psikologumla seanslara devam ediyorum:)
Kisacasi kimseyi kopek gibi sevmeyin. Sevseniz bile belli etmeyin. O size 1 adim mi atiyor bekleyin biraz 2. Adimi da atsin. O adim da gelirse o zaman 1 adim atabilirsiniz. Size 1 adim atana kosarsaniz kaybedersiniz. Seviyorsan ve kaybetmek istemiyorsan kosma kardesim. Tek tavsiyem budur. Suan bir daha kimseyi sevemem gibi geliyor. Belki de gercekten o kadar sevemem. Cunku insanoglu ulasamadiginin kolesi oluyor. Ama inancli biriyim. Allah da herkesin kalbine gore verir. Kimsenin yaptiklari da yanina kar kalmaz.
