ne güzel kardeşlerimle yarış yapıyorduk, ben bir türlü birinci gelemiyordum ama yine de her şey çok güzeldi, ne olduysa o birinci geldiğim günden sonra oldu.
1981 ve 1982 seneleridir. burnunda sümük altını doldurmuşsun kilolarca viyak viyak ağlıyorsun ama herkes yanaklarını sıkıp agucuk gugucuk yapıyor. hatırlamıyorum ama o senelerdir en güzelleri.
tokat gibi çarpAN SORU GiBi BiR ŞEY. ne kadar mutsuz bir hayat sürdüğümü hiç bu kadar fark etmemiştim. en iyi ayım bile yokmuş ki, yılım olsun. valla billa çok acıttı bunu fark etmek. bok mu vardı bunun farkına vardıracak?
