Yıllar önce sadece buradan konuştuğum bir arkadaşım vardı. Birbirimiz hiç tanımadan dertleşirdik. Anında ortadan kayboldu ama ne hesap silindi ne bi hareket oldu. Arada aklıma gelir belki de öldü diye...
Yeni meşhur dizimiz var ya bahar... Heh işte orada bu bölüm öve öve bitirilemeyen arkadaş çağla işte benim.. Herkes bahar da kendini buluyor, ben ise çağla oldum hep bu hayatta. Dışarıdan bakıldığında bir eksiği olmayan ama yine yalnız olan. Hatta bölümdeki sahnenin çok benzerini de yaşadım. Yanımdaki arkadaşım hep daha çekici gelirdi başkalarına. Yalnızlık kader diye düşünüyorum artık. Kendimi sevip kendime bakmalıyım bu saatten sonra.
Eskiden buralardan ne muhabbetler dönerdi. Eş dost gibi konuşurduk. Şimdi kimse kalmadı buralarda. Hala arada bir uğruyorum neden bilmiyorum. Çok yalnız olduğum zamanlar gelirdim buraya yıllar önce. Şimdi de tekrar gelip bunları yazdığıma göre fazla bir şey dsğişmemiş. Sorsan etrafımda çok sevilen bir insanım. işim gücüm yerinde. Param pulum var. Ama yetmiyor işte. Yalnızlıkla beraber bir değeri olmuyor. Belki de sağlığımı kaybetmemin etkisi de büyük. Evet şimdi daha iyiyim ama bazı sorunlar yine başa dönüyor. Bazı bulgular yeniden geliyor gibi. Kontrol randevumu aldım ama ayaklarım geri geri gidiyor. Belki bu dönem yüzünden yanımda destek arıyorum. Bir yandan da bunları aşmış bir insan olarak biriyle yeni bir hayata başlayayım diyorum. Akışına bıraktım. Böyle de bir şeylere geç kalıyorum gibi hissediyorum. Etrafımdaki herkes kendi hayatına koşmuşken benim kendime ait bir hayatım yokmuş gibi geliyor.
Dizilerdeki başrolün en yakın arkadaşı rolüne gıcık oluyorum. Sanki tüm hayat amacı başrolün dertlerini dinlemek, onun sıkıntılarını çözmek ve onun etrafında pervane olmak..
Neden gıcık oluyorum derseniz insanlar biriyle dertleşeceği zaman beni bu kefeye koyuyorlar.
Eskiler bilir. Eskiden burası daha kalabalıktı ve böyle şeyler çok olurdu. Güzel bir tecrübe değildir. Sevgili dediğin yüz yüze tanıdığın kişiden olur.
Eğer birgün olur da yüz yüze karşılaşırsak, bu yazının devamı gelecek. Hem de sana yazma fırsatım da olabilir. O fotoğrafı gördüğüm günden beri hissediyorum ki sen de beni görmek istiyorsun.
Sen de farklı bir şeyler var. Beni sana çeken, seni merak etmeme sebep olan. Belki sadece macera arıyorum. Belki hislerim doğru. Bu konularda şimdiye kadar hep yanıldım. O yüzden kendime de güvenemiyorum.
Bizi bir şekilde birbirimizin hayatına dahil etmek istediler. Gerçekten isteseydin daha hevesli mi görünürdün ya da çekingen biri misin? Biraz tanısam yorum yapabilsem daha farklı olurdu fikirlerim.
Son zamanda yaşadıklarımın bir sebebi varsa eğer bu sen misin?
Az önce yine rüyamda onu gördüm. Kendime kızdım arkadaşş hani bitirmiştim kafamda? Biz yine yan yanaydık. Gülüşünü ve saçma sapan tavırlarını özlemişim.
Epeydir yazmadım buraya. Çok şey yaşadım bu sene aslında, çok da olgunlaştım. Eskisi kadar hassas değilim belki ya da büyüdüm. Hep kendimi olgun bilirdim. Bu sene anladım ki ben ne kendimi ne de insanları tanıyormuşum. Kendimi çok akıllı sanıyormuşum.
Şimdiye kadar elde ettiğim başarıların hiçbiri gerçek değilmiş. Önemli olan sosyal hayatta başarılı olmakmış, kendini ifade edebilmekmiş. Aynı zamanda kendini ezdirmemekmiş. Kendinden ödün vererek bi insana kendini sevdiremezmişsin. Ben dostluğu böyle bilirmişim. Ha dostluk kavramı da ne kadar var orası karışık. Bi yerlerde hala olduğuna inanıyorum. Ama ne aşk ne de dostluğu benim gibi düşünen bir insan bulamadım galiba.
Sen 5-6 yıllık arkadaşım, senin mizacın sert ama seviyorsun beni biliyorum. Ama o kadar bencilsin ki aslında benim sana olan dostluğumu hak etmiyorsun. Ama karşılık beklemek şu hayatta en yorucu şey. O yüzden artık karşılık beklememek için aşırı her sevgiden her hareketten kaçıyorum. Bu yeni beni yadırgıyorsunuz ama benim yıllarca sizi yadırgadığım kadar değil.
Sevgi kelebeği de olmayabilirim ama benim düşüncelerimi hak etmiyorsunuz. Ben de herkes gibi kendime saklıyorum artık iyi niyetimi.
Hele sen... Sen zaten benim aşkımı hiç hak etmedin. inan bir boşlukta olmasam asla sana aşık olmazdım. Hissettin mi bilmiyorum ama sana olan hislerimi hiç gerçek anlamda öğrenemeyeceksin. Bilmen bana zarardan fazlasını vermeyecek çünkü. Ve yanlış kişileri de seçeceğine o kadar eminim ki... Neyse kendimden hala korkuyorum bu konuda. Ama bu konuda bari doğru tercihler yapayım istiyorum. Yoluma böyle biri henüz neden çıkmadı bilmiyorum ama bu yeni halimi beklemesi onun adına iyi oldu.
Eskiler.. Eski sevgilim... Neler yaptığını çok merak ediyorum. Kalbimin en hüzünlü köşelerinden biri sana ait genç adam. En büyük hatam... Sana kırgınlığımda çok ama daha çok gülüp geçiyorum. Sokakta rastlaşmamız imkansız gibi ama olur da denk gelirsek en azından benden sonraki hayatında ne yaptın bilmek isterdim. Sen benim kendime güvenimin kırıldığı ilk noktasın. Hep güvensizdim etrafa ama seninle beraber ilk defa kendime güvenmemeyi öğrendim. Hangimize daha çok kızıyorum bilmiyorum ama senden artık nefret etmiyorum.
Hüzün... Bu karlı gece mi oldu bana bunları yazdıran bugün yaşadığım gün mü? Ben yine insanlara güvenmemem gerektiğini tokat gibi öğrendim. Ama eski etkisini yapmadı. Çünkü ben artık hayatı kabullenip yoluma devam ediyorum. Değiştiremeyeceğim şeyler için dert yanmayı bırakmak istiyorum.
Bu yazı da içimde kalmasın diyeydi. Başlıkta böyle denk geldi. Belki de olması gereken yer burasıydı.
Hüzün sen artık bana uzak olmalısın... Hoşçakal... Yarın yeni güzellikler gelmeli.
