final haftasına 1-2 hafta var, 4. sınıfım senem uzamış uzayan senede dönemi uzatmışım. 11 ders alıyorum derdim, uzayan dönem bari çok yoğun olmasın az ders kalsın derdi.
semerkant okumuşum, elimde afrikalı leo kitabı var. hediye bu arada dersi bırakmış onu okuyorum.
hediye ya bir gaza gelmişim kesin bitireceğim en kısa zamanda. çizerek, araştırarak, üzerine notlar alarak okuyorum zaten. yani hakkını vere vere.
semerkant çok güzeldi, afrikalı leo'ya onun gazıyla başladım giriş bölümünün sıkıcılığını atlattım kitap şeker gibi oldu. okuyorum son hız.
bir arkadaş var sınıftan.
son görüşmelerimiz işte o bitiriyor okulu. sivasta yaşıyor. bir hediye versene bana dedi. seni hatırlatsın.
bi an benimde içimdeki o romantik keko gaza geldi.
sana bir hediye vereyim dedim, hem beni sana hem seni bana hatırlatsın diyerek o hevesle okuduğum son 50 sayfasında bulunduğum kitabın, işaretli yerine
yarım kalmış dostluğu, dostu unutturmasın diye bu yarım bıraktığım kitap senin olsun, yarım kalanı tam etmeye karar verip tekrar buluşup ayrılmayacağımız da geri almak üzere.
bu minvalde 1 sayfa yazı yazıp kitabı hediye ettim.
aradan o kadar süre geçti her gün kitabı merak ediyorum :D
aradım sordum, sonunu söylersem yarım bırakmış olmuyorsun dedi :D
kitap kötü bile olsa yarım kitap bırakmayı sevmiyorum şimdi güzel bir kitabı yarım bıraktım,
off anahtarlık yanımda değildi ki çıkartıp vereydim :D
(bkz: tutunamayanlar) (bkz: pinhan)tutunamayanları üç ay sonra devam edip 400 sayfayı iki günde inat ederek okudum.ama okurken gözümde şimşekler çaktı.pinhan tasavvuftan bahsediyor ama ara verince dönmesi zor oluyor kitaba.konuya ve kitabın ruhuna uzak kalıyorsunuz.
Sebahattin Ali- içimizdeki şeytan . Şimdi bazıları nasıl felan diyebilir. Ama hayatım boyunca yarım bıraktığım tek kitap. Evet hikaye var ama hikayenin gidişatı çok yavaş geldi ve sarması.100 sayfa okudum sarmadi ve bende o kitabı kitapligima gömdüm. Belki Birgün tekrar denerim diye..
Tesla.
Zorluyorum kendimi ama olmadı yarım kaldı. Yola çıktığım zaman yanıma alıyorum hani okurum zaman geçer diye ama yok. Benim sayemde gitmediği şehir kalmadı.
Anna Katharine Green - saplantı
dan brown, agatha chrıstıe, jean chrıstophe grance, john verdon, stephen king, adam fawer gibi muhteşem yazarların kaliteli kitaplarını okuduktan sonra saplantı bana çok dandik, berbat, vasat, basit geldi daha fazla dayanamayıp yarıda bırakmıştım aradan 10 yıl sonra geçse de yeniden başlamayı düşünmem çünkü çok kalitesiz bir kitap.
Felsefi kitaplar benim icin. Albert camus'un kisacik "düşüş" ünü bile bir oturuşta bitirememiştim. Aslinda varolusculugun kendime uygun gorus oldugunu dusunmusumdur hep. Ayni sey sartre kitaplari icin de gecerli. Sanirim felsefeyi teoride seviyorum. Pratikte pekte uygun degil.
(bkz: yüzyıllık yalnızlık)
bende okuyamamıştım bu kitabı, tüm isimler hem benzer hemde karışıktı sırf bu yüzden bırakmıştım.
sahi tüm sülale ensestle üremiş galiba öyle değişik olaylar dönüyordu.
Yok arkadaş, anlamıyorum kafam basmıyor; onuncu sayfada uyuklamaya başlıyorum, otuzuncu sayfada bende şalterler iniyor. Çeviridendir diyorum yabancı arkadaşlarım ingilizcesi de çok ağır diyorlar. Adam sanki anlaşılmamak için yazmış. inanıyorum ki 100. sayfaya varabilsem konuyu çözüp size burada bir parça anlatabileceğim. Şansımı Dublinliler'de deneyeceğim artık.
Diğeri de Lord of the Rings.
Belki otuzuncu defa başladım, otuzuncu defa yarıda kaldı. Yaratılan dünya çok harika olabilir...Mükemmel bir kurgu vs vs de olabilir ama arkadaş nasıl bir düz, monoton, kuru bir anlatımdır bu. Yeminim var ölmeden okuyup bitireceğim.
Jostein Gaarder' in Sofi' nin Dünyası...
Bir sene boyunca, inatla, başucumda tutupta, okuma girişimlerin de bulunsam da bitiremedim...
Olmadı...
Bunaldım...
Olmayınca olmuyor...
işte böyle Güzin abla, sence hala bakire miyim?
