azeri oda arkadaşım konuşup duruyor amk aralıksız her gece konuşur azerice konuşunca bir de korkuyoruz tabii gecenin bir yarısı. pezevenkli falan bir şey sayıkladı noluyo lan bize mi sövüyo acaba dedik baya baya bildiğin konuşuyor yani.
Çocukken ben de çok konuşurmuşum hatta ablamla bayağı ilginç diyaloglarımız var güle güle anlatırdı. Sonradan büyüdükçe tam tersi konuşurken uyumaya yerini bıraktı. Şimdiyse yastığa başımı koyup yarınki işleri düşüne düşüne uykuyadalıyorum.
Yorgun olduğum zamanlar benimde başıma gelen durumdur.
Küçükken gün içinde beni sinir eden insanları şikayet ediyormuşum,her gece korkuyordum sakladığınız bir şeyi anlattığınızı düşünsenize.
ilk kez beraber yatıyorsanız ve size bunu söylemediyse uykunuzdan olmanıza neden olan durumdur. O konuşmaya başlayınca ne oluyor lan gece gece diye uyanır ve uyku sersemliği ile saçma cümlelere anlam vermeye çalışırsınız. sabaha kadar ne söylediğini anlamaya çalışır güne uykusuz başlarsınız.
kardeşimdir. ilginç olan bu değil tabi. 11 yaşında olan kardeşim sessiz, sakin ve çok edepli bir çocuk olarak nam salmıştır ailede. ta ki yan yatakta yatarken birden avazı çıktığı kadar 'amına koyarım senin' diye bağırıp benim ömrümü 10 yıl kısaltana kadar. öyle korktum ki o an kalkıp 'abi bak akıllı ol sikerim belanı' falan dese 'tamam kardeşim uyuyayım ben iyisi' diyip yatardım. çok korktum lan.
özellikle benim gibi yatılı okullarda gençliğini çürütenler iyi bilirler, sabahlara kadar ahmedin koyunu, mehmetin köpeği, musanın eşşeği bilmem kimin tarlası... offfff dinle roman yaz sonra...
