Bu dönemde yaşayacak isem Lübnan'da birisi.
Mümkün ise Lübnan'da bir Türk. *
Hem kaosu, heyecanı; hem de güvende olma ve refah hissini seviyorum.
Bu ikisini kısmen verebilecek tek ülke Lübnan gibi şu an.
Evet pembe panjurlu evlerde eşim ve çocuklarımla bir hayat düşüncesi tek başına beni mutlu etmiyor.
Bir ideal, bir hedef ve hayal, mücadele olmadıkça bu hayat çok boş.
Göçebe ruhum savaş istiyor, yeni topraklar arzuluyor. *
o zaman millet farketmez de kavgasız, gürültüsüz, gelir ortalaması yüksek, çomarsız, kültürlü bir ülke olabilirdi. sanırım kuzey avrupa ülkeleri tanımıma uyuyor.
Türk olmasaydım yaşamak istemezdim. Türklük şu yalan dünyada bir insanın başına gelebilecek en güzel şeydir. Oldu ki türk olarak doğmayacak kadar şanssız bir insandık; japon olmak en az acı verecek olaydır ama yine de türk olmamaktansa, hiç dünyaya gelmemeyi tercih ederim.
