bunu diyen güzel bir kızsa ben de nefret ediyorum.
çirkin bir kızsa, ondan nefret ediyorum.
erkekse o zaman kızlarla tanıştırıyorum.tanıştığımız kızlar güzelse, kendimi tanıştırıp onu unutuyorum.çirkinse onu bırakıp, kendimi unutturuyorum...
şeklinde savunma mekanizması oluşturulacak duygudur.
en asil duygunun insanı olarak, tüm insanlardan nefret etmemeyi düstur edinmişimdir.Hadi iyisin be sözlük...
bu cümleyi kuran kişiye " diğer tüm insanlar da senden nefret ediyor zaten. " şeklinde ayar vermek mümkündür. ne öyle her kafasına esen bizden nefret ediyo. olmaz ki ama. *
bilin ki bir insan;ben şuyum ben buyum ,şöyle zekiyim,böyle sevgi doluyum,kalitem tavan yaptı,ana-britannica benim göbek adım falan gibi elitist haykırışlardaysa,saydığı özelliklerin kendinde bulunmayışının yüksek farkındalığıyla başta kendisinden olmak üzere herkesten nefret ediyordur ve sahip olduğu aşağılık kompleksi kendisi dışında varlık gösterecek kadar büyümüş bir şekilde ona başlıkta yazan cümleyi fısıldayıp duruyordur..ben söyliyim sizlere bölünmeye doymaz bu kişilik...bütün bütün bütün in in san san lar dandandan nefnefnefretretret edddd....çınlar durur
+tüm insanlardan nefret ediyorum lan!
-aaa..olur mu hiç öyle canım, çok ayıp. halbuki onlar sana bayılıyorlar.
+harbi mi lan?
-yaaa bi' siktir git çay koy ne olursun.
insanın yaşadığı bazı olaylar sonucu herkese herşeye karşı bir güven eksikliği hissetmesinden kaynaklanarak sarfedilen cümle. adı üstünde karamsarlıktır. insan bazen böyle düşüncelere yönelecek olsa da kendini toplamalı(çünkü bu genelde salıvermişlikten kaynaklanır), titreyip kendine gelmelidir. yılmadan bir daha başlamalıdır ki yaşamaya yaşam tadında devam edebilsin. çünkü evreni, dünyayı, kaderi ne derseniz diyin yargılamak imkansızdır.isyanın bir faydası olmayacaktır. karamsarlık herşeyi daha da kötüye iter. zor ama herşeye baştan başlamak en iyisidir .önemli olan zoru başarmaktır.
bi de bu söylediklerimden çok farklı bir kategoride sırf dikkat çekmek için bu tür cümleleri sarfedenler vardır. onların da genel amacı ilgi görmek, duygu sömürüsüyle odak olmaktır.
