bugün

üretmekten kolay, yok olmak kadar sıcak, günah kadar tatlıdır.
(bkz: fight club)
doymamış insanların yaptığı mide bulandırıcı eylem.

tüketiyoruz . önce maddi şeylerden başladık, paraydı, puldu. tükettik. bitmedi, yetmedi, yetinemedik. şimdiyse maneviyatımızı sömürüyoruz, tüketiyoruz. tüketmekten vazgeçmiyoruz. aşkı, sevgiyi, hepsinden önemlisi de , sadakati, güven duygusunu tükettik. artık ar damarımız çatlamış bir şekilde mutlu, mesut yaşıyoruz, gülücükler saçıyoruz etrafımıza. ar olmazsa arsızlık da olmaz. aynı şekilde güven de... mutluluğu da tükettik. mutluluk yoksa mutsuzluk da yoktur. şimdi daha da mutluyuz öyleyse(!)

birgün kendimizi de tüketip yok olup gideceğiz bu dünyadan. tüketmek de bir nevi intihar değil midir ? işte o zaman huzur bulacağım. bu midemi bulandıran riyakarlıktan, yalancılıktan, aldatmadan kurtulacağım.
yaşamın genel getirisi. aşkı, sevgiyi ve hatta acıyı tüketiyoruz. sonuç olarak bu kadar şeyi tüketirken tükeniyoruz sanırım. öyle olmasaydı her sabah yataktan zorlanarak kalkmaz, eskiden mutlu olduğumuz şeylerden keyif almayı bırakmaz ve hatta geleceğe dair umut dediğimiz şeyi yitirmezdik.
insanlığın son zamanlarda bulunduğu en önemli alışkanlığı, yaşam amacı hayat felsefesi.
tükettik mi, tükendik mi, yoksa tüketildik mi? akşam akşam takıldı kafama. gerçi ne fark eder. sonuç aynı.
Yeni çağın varolma biçimi, bir çeşit kendini süsleme çabası. sürekli harcamak ve sürekli yenilemek. Bu insanı heyecanlandırıyor ve iyi hissettiriyor. Yeni ayakkabı, palto, araba, telefon, takı... insan heyecanını başka bir tarafa yönlendirmeli. Sürekli tüketmek ve bundan haz almak sağlıklı değil. Delicesine tüketme haline olan insanların sürekli çevrelerindeki diğer insanlara özendiklerini biliyorum. Kafaladınsaki insana bir türlü ulaşamıyorlar. Asla tatmin olmuyorlar kendilerini süslemeye devam ediyorlar. Artık insanlar bile birbirleri için bir süs. Bazen arkadaşlarım giyinişimi kendilerince güzel bulduklarında fotoğraf çekilmek istiyorlar. Çünkü onun imajı için bu iyi bir görünüm. Mekan da öyle tabi. Çünkü onun için kimlerle ve nerelerde takıldığının popülere uygun olması önemli. Hatta eminim ki bir kısım insan kendi imaji için popüler olana uyan bir görünüme sahip olan insanları sevgili olarak seçiyor. Hayvanlar en güzeli olanlardan seçilip satın alınıyor, bebekler biblo gibi süslenip giydiriliyor ve imaj için harcanıyor.

Sorsan hiçbiri diğer insanların ne düşündüğünü umursamıyordur. insanın ölçüsü asla diğer insanlar olmamalı. Sosyal medyada aktif olarak hayatlarını paylaşan insanların hepsi ölçüyü diğerlerine göre biçimlendiriyor.

Ben kendi standartlarımca iyi görünümlü, gayet de giydiğine sürdüğüne dikkat eden, Okuyan bir şeyler öğrenmeye çalışan, problemlere ilişkin kafa yormayı sohbet etmeyi seven ve gezmekten hoşlanan biriyim. Ama neden bunu insanlara kanıtlama ihtiyacında olayım. Neden okuduğumu, gezdiğimi, ettiğim sohbeti veya sevgilimi paylaşıyım. Bazı arkadaşlarımı görüyorum sevgilisiyle öpüşürken veya uyurken fotoğraflarını paylaşıyorlar. O güzel ve özel anlara neden insanları dahil edersin ki. Yani öpüşüyor ve sevişiyor olmanı kanıtlama isteğinin ardındaki motivasyon ne. Ahlak tabularını yıktım ben özgürüm havaları mı? Aklı başında olan insanın bir başkasına kendini kanıtlamaya ihtiyaç duymaz.

Eşya tüketmenin, insan tüketmenin hatta insanın bile kendini sürekli olarak başkasına imrenme haliyle dönüştürüp tüketmesinin tahammül edilemez noktasındayız. Bunların tümü nasıl kabul gören bir hayat biçimi haline gelebildi anlayamıyorum. insan bu kadar geri zekalı olmamalı.
Bu sebepten dolayı transhümanizm gelecektir.
Duygu yok, tüketme yok.
üretmek kadar zor olmayandır.
üretmek kadar zor olmayan şey.