erkeklerde terbiyeli olmak, karşısındakine saygı göstermek pek geçerli bir durum değildir bizim gibi memleketlerde. daha çok evcil bir ayı kıvamında olması beklenen erkeklere bu tip davranışlar yakıştırılmaz.
sokakta "bu ne lan ibne gibi" yaftası yapıştırılır adamın üstüne.
ya da terbiyeli olunduğunda, "çok efendi çocuk" denir örneğin. bu adamlara bakış açısı ise; efendi ama kendini savunamayan, güçsüz, ezik bir adam profilidir. evcil ayımız dış dünyanın vahşiliğine karşı çelimsiz hemcinsini korumaya çalışır. aralarında böyle bir arkadaşlık gelişir.
terbiyeli olmak iyidir, erdemdir hatta, saygı duymaktır insana, lakin, fazlası sarar günümüzde, gelecekte belki olur.
en yalin ifadeyle, baskalarini rahatsiz etmemek demektir. Cagimiz kisi hurriyetlerinin en hat safyada yasandigi bir cagdir.* Kisi sahibi oldugu hurriyetlerin dozajini ayarlayamaz ise hem terbiyesiz olur hem de medeni insan olma niteliginden cikmis olur. Farazi herkesin muzik dinleme hakki vardir. ama hurriyet gecenin bir yarisi, yuksek ses ile kullanilirsa burada terbiyeden ve medeniyetten bahsetmenin kabili yoktur.
ne yazık ki futbolu zevk olarak değil, savaş olarak gören empati ve bilinç yoksunu fanatiklerin, galatasaray' ın sembolü olan aslanı da katarak kullandığıdır. bu tip tanımlamalar sadece sinir harbine ve bağların kopmasına yol açar, başka bir amaca da hizmet etmez. saygısızlıktır.
