bugün

atalar ne demiş.
bir musibet bin nasihattan daha evladır.
Neden bu kadar dramatikleştiriyorsunuz anlamıyorum. Tecrübe neden sadece yenilen kazıkların bileşkesi olsun ki sadece? Mutluluklar, hayranlıklar, başarılar da bu harmana dahildir. Gerek yok bu kadarına. Roman mı yazıyorsunuz? Ne yaşadınız? Ne gördünüz bu kadar acaba?