Bir zamanlar japon arabam vardı ya. Çok severdim yaz kış tertemiz binerdim. Hep orjinal parça alırdım falan olmadı be panpalar tutamadım evladımı 200000 km civarı bindim hala taş gibi arabaydı. Sonra piyasadan yüklü miktarda ödemeleri alamadık herkes bir bir konkordato çekti arabamı satmak zorunda kaldım falan ah ulan Nebahat ah. Karım kızla gezerdim ya okurken ne güzeldi arıza desen vermezdi. Ceza yiyince saklardım babam kızıyordu. Radar yedim bir defa 180le dedi sen beni kederden öldürecek misin
Nereden nereye arkadaşlar arabayı satmadan 2 yıl önce e kasa merso veya Skoda süperb almaya bayiye gitmiştim fiyatlar her şey tamam babam al dedi dur ya 2 yıla mezun olur çalışır öyle alırım ben senden zaten yeteri kadar harcıyorum dedim. O da takılma al gitsin madem istiyorsun dedi yok ya dedim almadım sonra arabayı satıp tıpkı bir fakir gibi otobüse binmeye başladım. Moreller downdu o zamanlar.
ilk arabımı aynı zamanda kendi çalışıp kazandığımız para ile bir arkadaşımla birlikte almıştık. 2011 model suzuki kizashi. Bize çok çektirdi. Onun sayesinde bir sürü tamirci ile ahbap olduk. Fakat sunroof ve koltuk ısıtması gibi çok beğendiğimiz özellikleri de vardı.
