akabinde yalnızlığa alışmak gelir. hayaller içinde yüzmeye başlar.. bir gün gerçekten sevdiğini söyleyip onu bırakmayan birini bulana kadar; inanmasa bile ihtiyaç duyduğundan, gerçek sevgiyi ister, hayalini kurar durur..
nerede yanlış yapıyorum lan ben düşüncesinin yerini, sevilecek bir insan değilim lan işteye bırakması durumudur. acı yerini boşluğa bırakır, canınız yanmaz sadece bir düşüyor ya da kayboluyor hissi yaşarsınız.
yalnızlıkla olur insanın kalbini kurutur en büyük ilacı sevmektir evet sevilmemeye karşın sevmek umudunu en sonuna saklamak eğer böyle yapmassanız bir karanlıkta kaybolup gidersiniz sonsuza dek sevin arkadaşlar severseniz sizide severler sevin ve umudunuzu koruyun birde birde hayallerinizi koruyun onlarlada umutlarınızı besleyin ergen bir liselinin size en büyük tavsiyesidir hepinize iyi geceler diliyorum esenlikle kalın efendim.
Tam alışıyorsun sonra bir karaktersiz çıkıyor ve seni seviyormuş gibi yapıyor sonra gemi kullandığını anlıyorsun ama iş işten geçmiş oluyor. Tekrar başa dönüyorsun. Bence en kötüsü de bu.
Birini severken, "o zaten beni sevmez ki" diyerek başlıyorum işe. Ha bu güne dek yalan da çıkmadı dediğim ayrıca. Kimse sevmedi. alıştım bu duruma. Tek taraflı sevmek bende artık yabancılık çektirmiyor. Asıl sevilirsem garipserim.
insan, sosyal bir varlık olduğu için sevgi ihtiyaçtır.
hani bir söz var, “herkes kendi kapısının önünü süpürürse, her taraf pırıl pırıl olur.” sevmek bu şekilde olmalı, böyle zor değil. artık öyle ki, minicik bir tebessüm bizi şaşırtır oldu. fakat o minicik tebessüm çoğu insanı göklere çıkarıyor, sevgi böyle bir şey işte. sevin.
alışılmaz aslında. yalnızca alışıldı sanılır. bu duyguya en güzel çözüm kocaman yumuşak bir yastığa sarılmaktır. ona sarılıp en sevilen film izlenince bu duygu ertelenir. ilk başta kısa süreli bir erteleme olsa da zaman içinde araları iyice açılır.
Ben, şu aralar gerçekten yalnızım. Sebebi belki askerliğin verdiği yılgınlık olabilir. Artık insanda tahmmül kalmıyor 175 gündür sivili görememek, 224 gündür emir altında olmak, komtanların saçma salak tehditleri, en büyüğü özlem. Hal böyle olunca bende aksileşiyorum ve sevilmiyorum. Gerçekten şu aralar alıştım sevilmemeye, alıştım alışmaya. Bir gün gelecek bir gün kalacak.
sevilmemeye alışmak diye bir şey yoktur, bol para vardır. seni sevmiyorum sözü duygusal şiddet içeriyor ve 20 bin lira tazminat alabiliyorsunuz. hadi bakalım sıkıysa sevme!
hem kuzum erkeklerden sevgi bekleyecek kadar aptalsanız umutsuz bir vakasınız, mahkeme kapılarını aşındırırsınız.
eğer babanız sizi sevmiyorsa siz de onu sevmeyin. hatta cehenneme gönderin. sanırım neron roma'yı bu yüzden yakmıştı.
insanın, acıdan inleyerek yaşadığı durum. işkence masasında türlü işkencelere maruz kalmak gibi. Yavaş yavaş artıyor doz, sevilmemeye alışmak denilen Nirvanaya doğru ilerleyen işkencede. Sonunda ruhunu teslim ediyorsun işte, gerisi mâlum.