bir aralar bir kadındı. sonra onu kaybettim. uzunca bir süre seks drugs rock&roll üçlemesinden birinin olması mutlu olmama yetiyordu. bu hengamede birini daha sevdim. tekrar mutluluğun esas sebebi o oldu. sonra onuda kaybettim. tam bir kısır döngüye tekrar girecekken hatta girmek üzereyken bir kadını daha sevdim. baktım artık mutlu etmiyor sevmek. eksik hissettiriyor hatta. vazgeçtim bundan. yani bir kadını merkeze almaktan. ben bundan vazgeçince kadınlar eksik olmaz oldu. sanki vazgeçmemi bekliyormuş gibi. sonra birileri öldü birileri kaldı derken tekrar alkol ve sabah bilmediğim yataklarda uyanma faslı. bir gün sıkıldım. intihar edeyim lan bari dedim. götüm yemedi. bari ölüme yakın durayım dedim. ekstrem işler yaptım. arabayı hızlı sürdüm. motor aldım. dağa çıktım uçurumun kenarlarında yürüdüm. sanki köpek kovalıyomuş gibi bi heyecan verdi ama mutlu etti mi hayır etmedi. zaten bunu beni bi köpek kovalasa mutlu olur muyum sorusunu sorarakta öğrenebilirmişim. boşuna uğraşmışım. daha sonra kalktım şehir değiştirdim. yeni bir yere gidip yeni bir kimlikle basit mutluluklar peşinde koşarım dedim. ilk bir kaç ay heyecanlıydı sonra buda sarmadı. aksi gibi imdat çekici olan kadınlarımda etrafımda kalmadı. baktım yaşlanıyorum. yeni nesil hoşuma gitmiyor. can simidim olan kadınlardan da mecburi vazgeçtim. alkolden de hazır kurtulmuşum bari bulaşmayayım bir daha dedim. bedenen de yoruldum bu süreçte. zihnen zaten ebem sikildi.
bu aralar hiçbir şey. cidden hayatımda iyi giden hiçbir şey yok bazen düşünüyorum acaba ben ne için niye yaşıyorum zaten sürekli mutsuzum diye hayatımı sorgulamaya başlıyorum ve cidden hayatım bana saçma geliyor. artık bir kere dünyaya gelmişim mecburen yaşıyormuşum gibi düşünüyorum sürekli.
