aydınlanma; insanın kendi suçu ile düşmüş olduğu bir ergin olmama durumundan kurtulmasıdır.
kant'ın bu aydınlanma tanımındaki ergin olamayış suçu, yine kendisine göre insanın kendi aklını bir başkasının rehberliği olmadan yalnız başına kullanmaya cesaret edemeyişidir.
Kant'ın değil, Horatius'un sözüdür. Kant "aydınlanma, insanın kendi aklını kullanmaya cesaret etmesidir." tanımında bu sözü kullanmıştır. Her zaman göndermelerini ve alıntılarını belirtmez. internette ve birçok kaynakta kant'ın kullanıp alıntı olduğunu belirtmediği birçok söz, deyiş kant'a aitmiş gibi gösterilir.
