bu hafta içinde can sıkıntısı ile ikinci kez gerçekleştirdiğim eylem.
bir diziyi açtım baştan, şuan 4.bölüm bitmek üzere. uykumda var oysa ki ama bilmiyorum neden.
gecenin sessizliğinin tadını çıkarmak, ışıktan uzak kalmak demek. insanlardan, arabalardan, gürültüden, hatta hayvan seslerinden bile kurtulmak demek. bu sessizlik içinde, insanın kendine kendini dinletmesi demek.
bazıları için artık gece veya gündüzün bir önemi kalmaz. Günler akıp geçsin ne olursa olsun derler. sabahın pek önemi yoktur. onlar için sabahlamakta rutindir artık.
9 Haziran 2017 tarihinde Bursa ve dolaylarında olduğu gibi yağmur eşliğinde yaşandığında bir daha güneş görmek istememenize neden olabilecek huzursal bir eylemdir.
unutkanlık, dalgınlık, ne konuşacağını bilememek*, hafızayı yok etmek gibi kötü etkileri olan eylem. ayrıca her gün her insanın vücüdunda az miktarda oluşan kanser hücrelerinin öldürüldüğü en güzel saatler gece uykuda geçirdiğimiz saatlermiş. uyumak güzeldir.
insan neden sabahlar? uykusu gelmedigi icin mi veya uykusunun gelmemesi arzusunu bilincinin derinliklerine nüfuz ettiği için mi? rutin bir şekilde sabahlama eylemi gerceklestirenler, kültürel travmalarin kendisini uykusuz birakmak eylemine inatla direnmeyen kişilerdir. "Perception is ideological" demişti birisi. Sizi uykusuzluk algisina götüren şey icinde bulunduğumuz illet zamanin ideolojisinden baska bir şey degildir. bilemiyorum altan...
