Rüya deyince Salvador Dal- ki en sevdiğim ressam olur kendisi - uyumadan önce eline bir saat alır öyle yatarmış. Uykuya dalıp rüya görmeye başlayınca da elindeki saatin düşmesiyle uyanır, rüyasına yansıyan bilinçaltını resmeder imiş. Biz sadece sabah offf gece ne rüya gördüm diye anlatalım.
kimi insanlar senede 1 ya da 2 rüya hatırlar veya görür. zannediyorum aynı kişilerin gördükleri rüyalar diğer kişilerin rüyalarına göre çok daha gerçekçi ve etkili olabilir. onlardan biri de benim ve böyle düşünüyorum. aslında kendi tarafımdan bakacak olursam hiç görmemek en iyisi.
fizik kanunları, ahlak kuralları, toplumsal baskılar, hukuk kuralları olmayan "bilinçaltınız" ile algıladığınız ikinci bir dünyaya adım atmaktır. Bilincimizle algıladığımız somut dünya diğer bir adıyla gerçeklik önemini yitirir. Merkezini sizin oluşturduğunuz, kuralları gene sizin belirlediğinz bir dünyada olmaktır ki bana göre bilinçle algılanan dünya ne kadar " gerçek" ise biliçaltımızda sakladıklarımızdan oluşan rüya da o kadar "gerçektir. Uyumanın en zevkli yanıdır.
Olması imkansız veya ihtimali olmayan şeylerin mümkün olduğu olaydır rüya görmek.
Hatta bazen o kadar güzel bir rüya görürsünüz ki arkadaşlarınıza anlatırsınız fakat sağdan soldan daima biri çıkar ve gece iyi örtün der gider.
bende bir garip olandır. Rüyada olduğumu rüyamda iken anlayıp yaşarken yapamadıklarımı rüyamda yaptığımdır. Resmen kendi rüyama hükmediyorum. Ayrıca rüyalarımın hergün devamını da görüyorum.
o değilde rüya gören biri değilim sene de toplasan 5 i geçmez. ama gel gör ki ahmet amcayı gördüm lan rüyam da bana borcu vardı 150 lira onu 200 lira şeklinde veriyordu, vay arkadaş, hayır ahmet amca saygılar parayı istemiyorum ama ama sı var neden ahmet amca neden 1 sene de zaten 5 rüya bile görmüyorum. nesen sen ahmet amca ?
artık istemediğimdir. arkadaş insan bitane düzgün bi rüya görmez mi ya? bi gece zombilerle kavga ediyorum bi gece vampirlerle kapışıyorum. rakip takım taraftarları saldırıyo falan da filan sürekli bi dayak yeme kavga etme hali içindeyim. artık yeter diyorum ve noktayı koyuyorum.
Az önce kalktım.
Gördüğüm rüya ailem hakkında olup uyandığımda yaşasam ilginç olmayan şeylerdi ama rüyamda nedense bir film içindeymiş gibi hissediyordum. Sanki en önemli olay Dayımın bana sticker vermesi ve onu arabasına yapıştırmam (Rüyada böyle bir şey gördüm çünkü) ve Teyzem ile alışverişe çıkmamdı.
Bu kadar basit ve salakça bir rüyadan uyandıktan sonra hissetiğim şey. tam bir hayal kırıklığıydı. Gerçek hayatta gördüğüm rüyadan daha eğlenceli, daha hoş şeyler yaşasam da neden rüyada daha çok heyecanlandığımı şöyle izah edebiliyorum.
Gerçek hayatta yaptığımız her eylem için kendimizi aşırı konstanre etmiyoruz. ya da beynimizin bir kenarında başka istekler, başka zevkler var. ve bununla beraber herhangi bir şey için stress. bu yüzden aldığımız her nefes için bile şükür etmemiz gerekirken bu stres ve arzular yüzünden bize çok sıradan geliyor.
Bunu bütün uygulamalar açık windows kullanan, kasım kasım kasan işletim sistemine benzetiyorum. uygulamalar korkunç ram ve işlemci kullanıyor ve rahat rahat dolaşamıyorsunuz, oyun oynayamıyorsunuz. ama güvenli kipte açınca uygulamalar açılmadan rahat bir şekilde işleminizi yapıyorsunuz.
Ancak Rüya gördüğümüzde, bütün arzular ve stresler bir süreliğine yok oluyor. boş kafayla rüyada gördüğünüz eylemi yaşıyorsunuz ve muhteşem zevk alıyorsunuz. hatta rüyada sadece iğneden iplik geçirmeye çalışsanız bile.
bazen gördüğünüz rüya enteresandır, ilginçtir. uyandıktan sonraki etkisi daha da ilginçtir.
rüyamda gece caddede duruyorum. cadde dediğim terk edilmiş sanki. kapkaranlık, yürüyorum. baktım okulum. ama ilkokulum. ilkokulumu lise yapmışlar, bundan sonra oraya gidecekmişim. neyse işte hava hem kapalı hem karanlık. yağmur filan yapmaya başladı ama nasıl yağıyor. o kadar gerçekçi ki, hiç abartı yok yağmurun yağmasında. girdim okulun bahçesine. ama okulun bahçesi ışıl ışıl. yani bir sürü lamba var. çoğunlukla kırmızı ve yeşil lambalar. şehirde tek okuldan ışık çıkıyor. bahçede sadece güvenlik görevlileri var (devlet okuluna gidiyorum bu arada, güvenlik görevlisi olması ilginç). neyse işte bir görevli bütün öğrencilerin içeride olduğunu söyledi. bende hiç "gece vakti okul olur mu?" demiyorum, bir şey beni içine çekiyor, dalıyorum okula. uzun uzun koridorlardan geçiyorum. ama burası benim hiç bir gittiğim okula benzemiyor. oldukça şık görünüyor (şık dediysek özel okul gibi, parti şeyi gibi değil). hala koridorlarda kimse yok. dışarıdan yağmurun sesi geliyor. sınıfımı aradım aradım. derken eski arkadaşlarımı koridorda sıralara oturmuş buldum. kimisi donuk bir şekilde duruyor, kimisi saçma sapan maymun gibi hareketler yapıyordu. selam verdim, selamımı almadılar. biri sadece hafifçe inledi. yürümeye devam ettim. merdivenin basamakları yoktu, bir yokuş gibi duruyordu. yürüyerek geçtim. sonunda sınıfımı buldum. hala aklımda "d" sınıfı. ama numarası yok, sadece "d". içeri girdim, küçük karanlık bir sınıf. yağmur devam ediyor. içeride öğretmen yok. ama bütün çocuklar çok sakin. 2-3 tanesi sessiz bir şekilde anlamadığım hareketler yapıyor, diğerleri sakin sakin sırada oturmuşlar. pencereden ay ışığı giriyor. derken telefonum çalıyor, bakıyorum, annem arıyor. açıp konuşuyorum. sonra kapatıyorum. gözüm bir çocuğum üzerinde çok kalıyor. kel, kısa boylu, pembe dudaklı, iri gözlü, zayıf bir çocuk. hala ayakta dikiliyorum, ama bundan hoşlanmışa benziyorum. sanki orada durmalıymışım gibi. etraf hala karanlık...
derken güneşle birlikte gözlerimi açıyorum. evet, artık uyandım. ama anlamıyordum, sıradan ilginç bir rüyaydı, ama çok hoşuma gitmişti. bu tarz rüyaları çoğunlukla takmam, ama çok sevmiştim bu rüyayı, işin ilginç yanı neden sevdiğimi bilmiyorum. ortada seveceğim bir şey yok çünkü.
"bilinçaltını çok iyi yansıtan şeydir. genellikle korkularımızla ve endişelerimizle rüyada yüzleşiriz.
bilimsel açıdan pek bilgim yok ama yaşadığım ve teyit ettiğim iki çeşit rüya tipi var.
birincisi ; tamamen rüya hali. yani bu tipte, rüya gördüğünüzün farkında değilsinizdir. sanki olanlar gerçekten başınıza geliyormuş gibi gelir. kabus gördüğünüz zaman gerçekten çok tatsız bir hal alıyor.
ikincisi; ile farkındalık hali. bu tipte ise gördüklerinizin rüya olduğunun tamamen bilincindesinizdir. sizi bilemem ama ben böyle tip rüyalarda,"
madem bu bir rüya ve ben bunun farkındayım, o halde müdahale edebilmeliyim derim. biraz ederim:
çok avatar izledikten sonra üstüme gelen ateş toplarına su bükebilirim, harry potter ve ölüm yadigarları 2 den sonra, beni seferihisar-sığacık dolaylarında, ölüm yiyenleriyle beraber avada kedavra nağmeleriyle yazlık arkadaşlarımı öldürerek kovalayan voldemort ve panpişlerine avada kedavra maxima* çekebilirim.
bazen bunlara gücüm yetmez, birazını yaparım ya da hiç yapamam ve gerilirim. oysa bırak yapamamayı, onların kuralına göre bile yenmeme gerek yok. beğenmezsem uyanabilmeli, ya da güzelleştirebilmeliyim, ama bunları yapamıyorsam, bilinç altıma suni suni ve ani müdehale edemiyorsam... bu iyi bir şey değil, neticede benim bilinç altım, ehh konu buralara gelsin istemezdim**.
