eserlerinde sefaleti rahatsiz edecek derecede basariyla tasvir eden rumen yazar. tarz olarak maksim gorki'ye cok benziyor, bir cok hikayesinde bosiyaklar tadi alinabilir.
fransızca yazan rumen yazar. yirmi yıl boyunca, çeşitli işlerde çalışarak dünyayı dolaştı, fransızca öğrendi. lirizmi ve gerçekçiliği bağdaştıran bir dizi roman yazdı. 1927 yılında sscb'ye yaptığı bir gezinin ardından sovyet toplumuna karşı sert bir suçlama kaleme almıştır.
arayışın sembolü olmuştur, fransız edebiyatında. başarısız bir intihar girişiminden kurtulmus, R. Rolland'ın aylarca yüreklendirmeleri sonucu ilk öykülerini kaleme almıştır. marksist felsefenin savunucusuyken nikos kazancakis ile beraber yaptığı rusya gezisinden sonra, esaslı bir özeleştiri geliştirmiştir. kazancakis'in fevkalade etkisinde kalması, edebi olarak sonunu başlatan bir olay olarak kabul edebilir. hayatı hayal kırıklıklarıyla geçmiştir. 52 yaşında ölmüştür.
"Akdeniz" adlı eserinde mekanları ve yaşam tarzlarını çok iyi tasvir eden Rumen yazar. Bu eserinde Osmanlı kültürü hakkındaki izlenimlerinden de bahsediyor ara sıra.
--spoiler--
panait istrati, bir romanını - boydan boya bir veremliden dinlediği için -, 'iyi veya kötü bütün veremlilere' ithaf etmiş. ben bu romanda yazılanları mahpuslarla birlikte yaşadım. fakat hamdolsun hiçbir zaman ıstrati kadar yufka yürekli değilim. iyi veya kötü diyemem! ben kitabımı, sadece, bütün dünyadaki namuslu mahpuslara ithaf ediyorum.
--spoiler--
eserlerini fransızca yazan Rumen yazar.balkanların Maksim Gorki'si olarak anılır.baragan'ın deve dikenleri ve arkadaş(mikhail) kitaplarını okuduğum, harika, sıcak üsluplu yazar.kitapları otobiyografik özellikler taşır kendisinin de bu konuyla ilgili 'en azından ana hatlarıyla başımdan geçmeyen hiç bir şeyi yazamam' demiştir.
akdeniz adlı kitabını bugün itibarı ile bitirmiş olduğum romen yazar.
kitaplarında bolca abdulhamit türkiyesini işlemiştir. akdeniz kitabının son bölümlerinden bir tanesinde o dönem osmanlıya bağlı olan şam da kimsenin william shakespeare i tanımamasına üzülüp kızarak şehri terk edip tekrar romanyaya dönmüştür.
balkanlardan çıkan en önemli yazarlardanıdr.oldukça fazla ülke gezmiş ve bu nedenle çokça gözlem yapabilmiştir.romanlarında arkadaşlık,sevgi ve ebedi aşk temalarını sık sık kullanır.yaşadığı döneme rağmen politik konulara fazlaca değinmez,çünkü politikanın birşeyleri dğeiştirmeyeceğine inanır.romanlarından da anlaşılacağı üzere oldukça duygusaldır.öyle ki bir dönem intihara teşebbüs etmiştir.arkadaş ve kodin bilinen önemli eserleridir.özellikle ilk gençliğe adım atarken okunmaları gerekir.arkadaş'taki mihail ve zografi'nin arkadaşlığı özeldir.
Benimse adını duyunca tüylerimi diken diken eden amcadır.
Çocukluğumda babamın tuhaf bir okuma düzenine göre kitap okurduk.Misal,Gorki'ye liseye kadar el süremedik ablamla.Evin kitaplığında babamın sinir bozucu bir sistematiğe göre (yazar ve türlere göre) ayırdığı kitapları adete bir kütüphanedeymişçesine titiz okurduk.Panait amca bu düzende bir numaradaydı.'Önce istrati okunacak,bütün eserleri bitecek' diyen babam neredeyse kusana kadar bize istirati okuttu çocukluk dönemimizde,bu nedenledir ki sevmekten çok hep uyuz oldum, Ne zaman bitecek şu panait amca da diğerlerine geçeceğiz diye hızlı hızlı okudum,yıllar sonra 'ya bu kadar sinir eden amcayı bir daha okuyayım' dediğimde değerini anlayabildim ancak..Kulakların çınlasın baba!!!!
"insanın bir gün bugünkünden daha iyi olacağını sanmakla delilik ediyoruz. Hayır, hiçbir zaman daha iyi olamayacaktır. Çünkü ruhu yok. Yalnızca midesi ve cinselliği var. Biraz zekası varsa da, ruh bu değil."
hayat yollarında'yı okuduktan sonra hayran kaldığım edebiyatçı. o küçük romanda öyle çok izler bıraktı ki.. gerçekten çok iyi yazıyor. uzun süre önce okuduğum için içerikle ilgili çok fazla bişey hatırlamıyorum ama hatırladığım tek şey ağzım açık okuduğum.
romen yazar.
"insanın bir gün bugünkünden daha iyi olacağını sanmakla delilik ediyoruz. Hayır, hiçbir zaman daha iyi olamayacaktır. Çünkü ruhu yok. Yalnızca midesi ve cinselliği var. Biraz zekası varsa da, ruh bu değil."
türkiye'de çok az bilinen bir yazar olmasına rağmen kitaplarında sık sık osmanlı'yı, türkiye'yi anlatır. kitaplarında durmadan bir yolculuk yapma isteği, karakterlerinde ise anlam veremediğim bir yaşama aşkı vardır. hemen hemen her kitabında kelimlerin, cümlelerin sağına soluna yapışmış bu anlamlandırılamayan aşk okuru alıp gider ve niyahetinde kitap bitince nasıl bir çırpıda okunulduğuna şaşırılır.
kitaplarında arkadaşlık ilişkisi, insan ve doğa sevgisi, seyahat gibi konular ağır basar. yarattığı başkarakterleri dış görünüşleri itibariyle zıt olsa da kişilikleri itibariyle benzerdir. mikail'de hiç kötü insan yoktur mesela. kötülüğü sevmeyen bir yazardır çünkü. en fakir kahramanları bile bütün şartlara rağmen içindeki iyiyi yaşatır. işte bu sebepten panait istrati okunmalı, okutulmalıdır. insan sevgisini aşılayabilecek yegane yazarlardandır.
Yeri gelmişken şunu da söyleyim. yazar komünist olduğu için kahramanları genellikle farklı farklı ırklardan olur ve birbirleriyle çok iyi anlaşırlar. dediğim gibi kötü insan olmadığı için ırkçılık olmamaktadır kimi kitaplarında. neyse siz okuyun anlarsınız zaten ne demek istediğimi.
braganın devedikenleri eserini okuduğum bulgar yazar.
rüzgarla birlikte sürüklenen dikenleri o kadar tatlı işlemiştir ki okurken sizde balkanlarda sürüklenebilirsiniz dikenler gibi inanın.
uzaklara dalmanızı hayal kurmanızı gerçekleştiren bir yazar. okunasıdır.
betimlemeleri gerçekte çok harikadır.
