çevresindeki insanların hep iyi hatırladığı yaşlı bir amca, nur yüzlü bir teyze yahut çevresindeki insanlara ışık olmuş onlar için fedakarlıklarda bulunmuş yaşlı bir hoca, ünlü bir edebiyatçı veya bir şehittir.
peygamber efendimiz
ulu önder atatürk' ümüz
gelmiş geçmiş tüm şehitlerimiz
anneannem
babaannem
her iki dedem
ibrahim amcam
haydar amcam
irfan halam
ali dayım
kazım eniştem
ve diğer tüm güzel kalpli insanlar. *
edit: entry'de anlaşılmayan ya da entriyi yazmam üzerinden baya süre geçmesine rağmen hala eksi verdirten şey nedir, anlamadım. bu insanlar özel benim için, bana birşeyler hissettirebilen eserler bıraktılar. bir insanın nur içinde yatmasını istemenin neresine ıyy iğrenç diyorsunuz, ben anlamadım. siz bunu anlayarak yapıyorsanız zekanız karşısında eğiliyorum.
edit: eksilenmesi umrumda bile değil ama ne amaçla eksilendiğini merak etmiyor değilim açıkçası. sayesinde hayat bulduğum, şu yaşıma kadar onunla olduğum, üstüme titreyen adam dururken hayatımda hiç görmediğim ünlülere mi rahmet dileseydim acaba... Eksileyen şahıs umarım beni anlamazsın demek isterdim ama sen kendinde zaten ana bana sevgisi barındıramazsın..
