masum olan her şeyin korunması için...
bunun için okuyorum bunun için yaşıyorum hatta bunun için kendimi de mutlu ediyorum. kendini mutlu edemeyen başkasını nasıl etsin ki zaten?
benimki iyilik yapmakta değil hem, sadece çocuklar hayvanlar masumlar acı çekerken bir nebze olsun kendi vicdanımı bastırabilmektir. belki de fazla bencillik yapıyorum ama olsun bu yüzden çektiğim acı, acı verenleri gordugumde duyduğum öfke beni uyutmuyor arkadaş.
bu sözlügü de sırf ondan kullanıyorum. elimden geldiğince sesimi duyurmak için sosyal medya veya gerçek hayat ayirt etmeden bir şeyler katmak istiyorum. peki başarabiliyor muyum???
hayır demek daha doğru olur aslında buna.
şu kışın ortasında içine girebileceğim istediğim zamanda çıkabileceğim yani gir çık gir çık yapabileceğim beni olduğum gibi kabul edecek bir yuva için.
hayat boyu cevaplarını aradığımız bütün soruların kendisine çıktığı nihai sorudur. ve aynı zamanda birbirine çok karıştırılan ''neden'' sorusuyla arasındaki farkı göremeyenlerin asla cevabını bulamadığı sorudur.
bir şey için yaşıyor olmak zorunda değilim, hayattayız ve hayatımızı yaşamaya çalışıyoruz, ne aptalca tanrısal inanışlar ne tel örgü çemberi ne de vurulan damgalar bizim yaşama amacımız olabilir.
yaşamak istemeyen boş ve gereksin gören kendini assın, ya da bir yerden atlasın. hayır kimse bir görev için bizi var etmedi.
hayatıma şöyle bir baktığımda hiçbir anlam ve amaç bulamıyorum . maddi amaçlar da benim için amaç değil. manevi olarak da yaşamı anlamlı kılacak kadar ciddi bir mesele yok.
