öncelikle gerçekten yaşanmış bir olaydır kimse yok atatürk bu şarkıları seviyordu gibi rerörö leri geçsin 2 kasım 1934 yılında 8 süreliğine türk musukisi yasaklanmış burası kesin.ayrıca film ülkenin bugünkü temel sorunlarına ışık tutuyor.insanların istediği gibi konuşamadığı, dinini yaşayamadı resmen diktatörlerin nasıl ziyan olduğunu gözler onune seriyor.
filmde anlatılanları atatürk'e bağlayanlara google adlı güzide arama motorunda "atatürk'ün sevdiği şarkılar" yazıp arama yapmalarını salık veriyorum. bakalım filmde bahsi geçen batılı bestekarların kaçının ismini görecekler.
tanım: iktidar şakşakçısı emlak kralı bir yönetmenin saçmalamacasıdır.
müziğe konulan yasakların saçma olduğunu trajikomik anlatan kısa filmdir.mozart ve beethoven'ın eserlerini bağlama ile çalan kısımı harikadır askerlerin müzisyenlerin isimlerini okuyamamasına değinmiyorum bile.
inkilap devrimlerine acıkca karsı gelemeyenlerin tarihi gercekliklerden cok uzak olan seyleri işine geldigi gibi kabul edip, bunların propagandasını yapmasının en iyi ornegidir. ayrıca türküleri cok seven zeybek oynayan bir liderin, anadolu muziklerini yasaklanmasını dusunmek sadece (bkz: kotu niyet) ile acıklanabilir.
amacına bile oturmamış kısa film.zira sinan çetin "dostum dostum","uzun ince bir yol" yada "yüksek yüksek tepeler"dışında populer türkülerden ibaret bir türkü dağarcığına razı olacakken beğenmediği sistemin beğenmediğimiz trt'si bir çok türkü ve ağıdı kayıt altına alarak yok olmasını engellemiştir.
sığ ve bayağı bir filmdir. çektiği kısa filmle, atatürk'e inceden bir göndermek yapmak istemiş; ama atatürk'ün sevdiği şarkıları hiç duymamış herhalde...
ayrıca mustafa karaçiftçi adlı bir emekli öğretmen, filmin yönetmeni* hakkında konya cumhuriyet savcılığı'na suç duyurusunda bulunmuştur.
Ön elemeyi geçemeyen berbat festival filmlerinden daha berbat bir filmdir. Neyi anlattığı ve niçin anlatığı meçhuldur. ikincisi cumhuriyet döneminde Türk sanat müziği radyo yayınlarından kaldırılmış dahi olsa aradan bir yıl bile geçmeden geri gelmiştir. Bir nevi hatadan dönülmüştür. Geçmişi, hele hele 50-60 sene öncesini kaşımanın hiç bir manası yoktur. Ama eğer illa bir eleştiri getirmek gerekirse demokratik hakların budandığı, internet'in sansürlendiği, basının baskı altına alındığı ortamı * eleştirmek daha yararlı olacaktır. Ama nerde bizim sinan'da o yürek. O piyasanın yönetmenidir.Bu da filmi bana yollayan o salak kıza kapak olsun.
sinan çetin tarafından hazırlanmış kısa film.
açıkçası kimilerinin iktidar'a yaranmak, kimilerinin köylü milletin efendisidir, hatta bazılarının da o dönemde yasaklanan başka bir müzikti sığınmalarına karşı tamamen eleştiri amacı güden kısa film.
zira tekrar tekrar izlenilmesi halinde tema olarak, insanlara baskıyla * kabul ettiremezsiniz denilmekte, halk* ise olayı tamamen kendi sentezinden geçirip ortaya koyduğunda ise kural uygulayıcıları dumur'a uğratmaktadır.
gayet başarılı olmuştur sinan çetin yaptığı bu kısa filmle. iktidara yalakalık yaptığını ise zannetmiyorum aksine günümüz ve yakın geçmiş siyasetçileri ve iktidarlarına da sağlam bi ayar vermektedir bu millete zorla bişeyi benimsettiremezsiniz edasıyla. ha işine geldiği gibi anlıyor bir çok insan ayrı muamma.
ayrıca her olaya da atatürk'ü karıştırmayın be kardeşim adamın kemikleri sızlıyor, hiç mi yanlışı olmadı hayatında, hiç mi hatalı kararlar alıp hatalı eylemler yapmadı ?
yoksa o insan değilmiydi ?
birirleri fimi izledikten sonra resmi ideolojinin içinde barındırdığı statükocu unsurları görmezden gelip halen gazinin köylü milletin efendisidir sözünün ardına sığınmakta.halen olayı farklı mecralara çekmekteler.biraz tabularınızdan sıyrılın.at gözlüklerinizi çıkarıp doğrusu ile yanlışı ıle sahip çıkın sürekli ardına sığındığımız resmi ideolojinin.
evet kıyafetten,lisana,dinden,müziğe kadar pek çok alanda modernleşme projesine elitist bir yaklaşımla yeni teviller getirilmeye çalışılmış.ve maalesef bu uğurda cok kafalar kopmuş çok çeneler kapatılmış.
anadolu süngü gölgesinde cok acı çekmiştir.bu film bu anlamda tam anlamıyla başarı sergilemiştir.
hödösünü satan hede adlı kişisel gelişim kitabının sonlara doğru vermek istediği mesajlar arasında yer alması muhtemel tümce. koyu yazılıp, sonunda ünlem işareti olanı makbuldür.
atatürk bağnazlarının ölümüne eleştirdikleri kısa film. ben nasıl insanların inançlarını dahi eleştirebilecek kadar özgürsem onlar da benim herbişeyimi eleştirebilmelidir, özel hayatı bunun dışında tutuyoruz tabiki. atatürk ü hiç tanımadım, iki kelime etme fırsatım olmadı, yaptığı işler için de kendisine hayranlık duyarım, ama o da eleştirilebilmelidir. hayatı hayat bilgisi kitabından, tanrıyı daha kendini bilmeyen din öğretmenlerinden, cinselliği pornolardan öğrenen bir neslin kurbanı olarak isteğim, onu da onun düşüncelerini de eli silahlı askerlerden öğrenmeyelim.
atatürk'ü karalamak adına bu kadar yerlere düşmeye yelteniyorsa bir adam diyecek bir şeyim yok. yazıklar olsun sana da, yönetmenliğine de, yazarlığına da.
bu filme destek verenler hoşnut değil sanırım şu an bulundukları ortamdan. "ne olurdu abd mandası olsaydık, yunan yönetiminde, ingiliz, fransız, alman yönetiminde olsaydık" diye yırtınıyorlar sanırım.
ah be atatürk. naptın sen? niye kurdun bu cumhuriyeti? bıraksaydın sömürge olsaydık. kime sürtüneceğini şaşıranlar rahat olsalardı biraz. herkese sürtünselerdi suudi arabistan gibi, kuveyt gibi, dubai gibi.
vay amına koyim. ne iktidar aşkıymış.
edit : nazi subaylarına benzeyen sesleri manalı bulanlar, atatürk'le hitler'i bir tutuyor sanırım. ya da tutunacakları başka yalan kalmadı.
edit 2 : şunu da anlamıyorum. senelerdir ülkenin anasını ağlatan siyasileri bir kelime bile eleştirmeyen, cukkacı iktidarlara sempati besleyen insanlar, bunlar hiç yaşanmamış gibi atatürk'e saldırıyorlar. zaten siken yaranıyor insanlara. hortumla, çal çırp, karıştır ülkeyi ve yıllarca iktidarlık yaparsın. ama konu atatürk olunca eleştirmeden duramazsın.
cumhuriyetin ilk dönemindeki türk müziği yasağına gönderme yapan filmidir. atatürk hatasız bir tanrı olduğu için kimileri hemen işin altında hükümete yaranma iddiasıyla başlayıp, vatana ihanet iddiasıyla sonuçlanacak gerekçeleri aramaya başlayabilir, türkiye şartlarında normaldir.
kaldı ki sinan çetin bunu hükümete yaranmak için yapmış bile olsa, filmde bahsedilen müzik yasağı da, bu yasağın saçma ve hatalı olduğu da sonuna kadar gerçektir.
filmdeki askerin "gustav mahler" ismini telaffuz ederken nazi subaylarını hatırlatır gibi sesler çıkarması da ayrıca manalı ve güzel olmuş.
