Benim için kesinlikle alkoldür. Aslında burda alkol güzellemesi yapıp da sözlükte birkaç kişiyi daha benimle birlikte çekmek istemiyorum ama içtiğim her günün sonunda/ertesinde muhakkak pişman oluyorum. Bunun nedeni çok içip oraya buraya sataşmaktan ya da kendimi kaybetmekten değil; tamamen psikolojik bir durum. Ne zaman 'içmeyeceğim desem' bağdat caddesinde biraları tokuşturanlar, kumkapı'da rakıya buzu atanlar, galata köprüsünde balığı henüz tutmuş, eve gidip ızgarayı beklerken ince belli bardakta anason öldürenler aklıma geliyor; sözümden dönüyorum.