bugün

boşandıktan veya erkek vefat ettikten sonra kadının bir süre evlenmesinin haram olduğundan dolayı o süre boyunca geçineceği kadar paranın kadına evlenmeden önce verilmesidir.
bir kadının kendi başına 3 ay yaşamasına yetecek kadar paranın evlilikten önce erkek tarafından kadına verilmesidir. bu miktar iki taraf arasındaki anlaşmaya bağlı olarak peşin ya da evlilik süresince taksitle de verilebilir fakat dünyanın kırk türlü hali olduğundan peşin verilmesi en makbulüdür. 3 ay'dan kasıt ise boşandıktan ya da eş öldükten sonra üç ay içinde kadının hamile olup olmamasının tam anlaşılması ve soyda bir karışıklığa yol açmamaktır. eski bir arap geleneğidir.
ahzab suresinin 50. ayetinde geçen kelimelerden biridir.
günümüzde iş kadınıyla evlenmiş olan işsiz erkeğe de verilmesi gereken ama bu yönde bir dini emrin olmadığı (Artık onu da siz akıl edin demek istemiştir belki kuran) durum.
diyarbakır'a özgü yoğurtlu çorba türü.diğer yoğurt çorbalarından çok farklıdır. baharatları değişiktir. içine buz atılarak soğuk şekilde içilir.
kıyılmak üzere olan imam nikahında, gelinin kocasından maddi değeri olan istek. yeni yeni öğrendiğim birşey.

bir kızımız istemişti, öyle bir olaya denk gelmiştim.

-ne istiyorsun kızım kocandan ayrılırsan.
+annemi ve annemi (kaynanasını) hacca götürsün.

içinden mi geldi, tribünlere mi oynadı bilemem de, hocanın da, orada ki kişilerin de, benim de çok hoşuma gitmişti.
ikinci halifemiz Hz. Ömer bu bedelin en fazla 400 dirhem olması gerektiğini söylemiş ancak daha sonra yaptığının kısıtlama olduğunu anlayarak bu kararından vazgeçmiştir.
(bkz: #20577047)
imam nikahı esnasında, hocanın kadının boşanma gibi durumlarda geçinebilmesi gözden çıkarılan altın miktarı. Günümüzde en az 80 gram altına tekabül etmektedir.yaklaşık 7500 tl yapar o da. Bildiğin araba parası.
"Al ömrümü koy ömrünün üstüne" zirvesi budur.
kadının kapının önüne konulduktan sonraki 3 aylık yeme, içme, barınma parası.nafaka verenler mahkemeye kuran götürüp itiraz etsin.biz böyledir sanarak evlendik desinler.
(bkz: islamiyetteki inanılmaz mantık hatası)
islâm hukukunda mehirin kadını hem evliliğe ısındırmak hem de ona belli bir malî güç kazandırmak düşüncesiyle getirilmiş olduğunu söylememiz gerekir. özellikle kocanın sahip olduğu tek taraflı irade beyanıyla boşama yetkisini kötüye kullanması durumunda kadın böyle bir malî imkâna fazlasıyla ihtiyaç duyacaktır. boşanma hakkının suistimal edildiği bölgelerde mehir miktarının yüksek tutularak bu suistimale belirli ölçüde engel olunması da mehirin kadına ve evlilik birliğine kazandırdığı bir başka avantaj olmaktadır.

Mehir isterken çok aşırıya kaçmamak öğütlenmişse de mehirin herhangi bir üst sınırı yoktur.

Ayrılığa kadın sebep olmuşsa erkeğin eski karısına mehir adına herhangi bir ödeme yapması gerekmez.

-Yukardaki yanlış bilgilere ilave not; mehir 3 aylık yeme içme parası değildir. 3 aylık yeme içme barınma masrafı kadının iddet bekleme süresinde gerçekleştirilmesi gereken bir vazife olmakla birlikte mehirden ayrıdır. Boşanma durumunda çocukların Bakım masrafları da babaya ait olmakla birlikte bu da mehirden ayrıdır, mehir kadına tanınmış bir haktır.
Hemen bir üstteki 'keyfinizinkahyasi' rumuzlu yazar güzel açıklamış. Ben bu uygulamanın günümüzde sürüp sürmediğini merak ediyorum. Elbette mütedeyyin olmayan bir çiftin evliliğinden bahsetmiyorum, örneğin sıradan bir iç Anadolulu çiftin evliliğinde mehir için sözleşiyorlar mı?

Sadece soru sormaya gelmiş olmayalım, bir bilgi kırıntısı bırakalım bari şuraya; kadına boşandıktan sonra verilecek maldır efendim. Kimileri boşanma öncesi de verilebilir dese de genel kanı ve bana göre akla daha yatkın olanı da boşanma sonrası verilmesi yönünde.
Gelenek değil, dini nikahın gerekliliğidir.
ilk kez 20 yaşındayken türk hukuk tarihi/islam hukuku dersinde böyle bir şeyin olduğunu öğrendim.
islamiyette kadının evlilik öncesinde, boşanma ihtimaline karşı geçimini sağlamak için talep ettiği genel olarak altın cinsinden para türü. modern hayatta ise türkiye'de genellikle doğulu ailelerin kızları için talep ettiği 500 bin tl civarındaki altın takı(lar) oluyor.

cahiliye döneminde boşanan bir kadının, bir daha evlenmesi çok zor olduğu için mehir parası alınırdı. boşanan kadın mehir parası ile hayatını idame ettirirdi.