tam olarak ifade etmek gerekirse bir arkadaşlık filmi.
açıp izlemeden önce insanı tereddütler içinde bırakan, yahu çok cacık görünüyor kesin bu beni sıkar diye oturduğum filmlerden birisiydi ve bundan da psikolojimi hafif yana yatmış olarak kalktım. diğerleri için (bkz: 12 angry man) , (bkz: psycho) , (bkz: shichinin no samurai) , tabi daha bir çok film vardır. artık bir filme ön yargılı bakıyorsam direk oturup izliyorum. neyse filme geçecek olursak ;
--- spoiler ---
filmin başında alışık olmayan türde bir film olduğundan ne olup bitiyor diye dikkat ederken insanın ilk dikkatini çeken ana karakterlerin seslendirilmesindeki muhteşem performans, sanırım bunun için
toni collette ve philip seymour hoffman a özel teşekkür etmeliyiz. insanı sıcacık çevreleyen bir ortamı ilk önce oluşturuyorlar.
bunun dışında senaryo içine ince bir şekilde serpiştirilmiş ve insanın yüzünü güldüren bir çok espri mevcut. bunlar içinde beni en çok güldüren max'in doktor sırası beklerken 'please take a seat' yazısını görüp eve dönüşte bir sandalye satın almasıydı.
film temelde topluma adaptasyon sıkıntısı çeken bir adam olan max ile ailevi sıkıntıları olan mary'nin gerçek dostluk hikayesini anlatıyor. lütfen siz o 'gerçek' kısmını ciddiye alarak izleyin yoksa filmin sonunda ağzınıza sıçılıyor.
max'in sağlığı uğruna mary için yaptıkları ve mary'nin de dostluğu uğruna tüm kariyerinden vazgeçip annesi gibi olmak uğruna max'in peşinden gitmesi filmin çooook kısa bir özeti.
sonu ile adamı darmaduman eden ve günlerce akıllardan çıkmayacak bir film (bkz: mary and max)
--- spoiler ---
benim için kalitenin görsellik, yıldızlar ve memeler olmadığının ;
önemli olanın anlatım ve hikaye olduğunun en gerçek ve somut ispatıdır bu naçizane film.
'haydi bize bir film söyle de izleyelim!' diyen kişileri dikkatlice süzüp, sabredip bu mükemmel hikayeyi hak edebilecek kişilere önerdiğim bir yapıttır mary and max.
eğer psikolojiniz yerindeyse ve gerçek bir şeyler izlemek istiyorsanız tam zamanıdır. haydi açın ve izleyin.
bu film tam olarak ,türk sinemasında izlediğimiz münir özkul, adile naşit filmleri vardır ya hem mutluluk hem de hüzün vardır zaman zaman ama filmin havası hep mutluluk vericidir alttan alta, işte öyle... konu tarz tamamen farklı ama bende aynı duyguyu uyandırıyor. izlemeyen kalmasa güzel olur.
karakterlerinin bir yerden bir yere giderken maceralarını anlatan klişe animasonlardan olmayıp iki loserın mektup arkadaşlığını konu alan animasyon yapımı. zaman zaman komik zaman zamanda bir o kadar duygusaldır. hatta gözleriniz bile dolabilir çünkü çok samimi ve içten.
tam bir animasyon değildir. stop motion animasyondur. yani her bir kare tek tek oluşturulmuş ve fotoğraflanmıştır. öyleki her seferinde bütün ekip 1 haftalık çalışmanın karşılığında 2 dakika çekebilmiştir.
hikayesine gelirsek avustralyalı, doğuştan alnının ortasında doğum lekesi olan mary ve amerikalı bir obez max ile olan mektup arkadaşlığını anlatmaktadır. max bir zeka hastalığı sebebiyle yüz ifadelerini anlamamaktadır. mary nin babası hayvan dolduran biri, annesi alkoliktir. dışarı çıkmaya korkan bir komşusu, kememe bir yunanlı genç ve bir horozu vardır.
hikaye komedi içersede içinde alkol bağımlılığı, intihar, yalnızlık, insanları anlamama gibi konuları da içermektedir.
Hiç unutamayacağım filmlerden.
istanbul ' daki yalnız , boğuk , yemeklere gömülü hayatımda bende inanılmaz duygulara tercüman olmuştu. Bir daha izlemeliyim.
adam elliot kendi türünde son derecede başarılı bir yönetmen. Kurgu gayet başarılı. Bu tip kurguları bir çok filmde görürüz, herkes sorunlardan dert yanar, sistemin yarattığı çarpıklığa dikkat çeker, fakat burda adam hissettirmeden o duygu masturbasyonunu bırakıp karikatüze ettiği karakterler üstünden kurtuluş reçeteleri çıkartması ve reçetelerin arasına moral olsun diye çiçek çizen bir çocuk doktoru gibi izleyicisi için filmini kara mizahla süslemesi ile ayrılıyor.
Adam eliotun yönetmenliği yaptığı biyografik drama türünde stop motion anime filmdir.
Konusu güzeldir fakat film animasyon filmi de olsa teknik yönden kusurludur daha iyi stop motion filmler izlemedik değil.
izlerken güleceğiniz sonunda ise gözünüzden bir damla yaş döküp neden daha önce izlemedim ve neden izledim diye kendinize soracağınız animasyon filmi. Bir daha arkadaşlığa ve hayata aynı bakmamayı göze alıyorsanız izleyin. Bu film gülen bir katili anımsatıyor.
Muhteşem bir animasyon filmi. Az ağlamadım sonunda. Son sahne gerçekten etkileyici.
Bu filmi izledikten sonra mektup arkadaşımın olmasını daha çok istedim.
