çocuktur neticede. belki birileri aklına girip pis işlerine alet etmektedir ama siz hiç mi annenizin babanızın istediği şeyleri sorgusuz sualsiz yapmadınız? arkadaşlarınıza yaranmak için türlü hatalar yapmadınız? çocuk işte; ne farkeder dili, dini, rengi... bu çocukları küçümseyenler kendi insanlıklarını sorgulasınlar. kime kızıp kime saldırıyorum diye durup bir baksınlar. iyice kafayı yediniz.
kurtce konusulan bir evde dogan kurt cocuklarini digerlerinden ayirmak gerekir. turkceyi okulda ogrenir bunlar ve genelde bozuk ogrenirler. cunku ikinci dilleridir turkce. kurtce farsca ve arapcaya cok yakin bir dil oldugu icin biraz kabadir. bu yuzden konustuklari bozuk turkce alay konusu olur her zaman. (bkz: devlet bize bağmiyir). kendilerinin ikininci dili olan ingilizceyi bok gibi konusanlar tarafindan alay edilince bu cocuklar, ortaya ironik bi durum ortaya cikiyor. (bkz: aç da kendi götüne gül)
kendilerini icinde bulduklari kultur, adapte olmalari gereken kulturden cok farklidir. bir yandan okulda ogretilen bayrak ve ataturk sevgisi diger yandan ailesi ya da cevresi tarafindan empoze edilen pkk sempatizanligi. hele bi de batiya okumaya geldikleri sehirlerdeki refah seviyesini dogduklari ve 17-18 yil yasamak zorunda kaldiklari geri kalmis sehirdekiyle karsilastiranlarin psikolojisini anlamak daha zordur cogu insan icin. bursa nilufer, izmir konak'ta dogup buyuyen insanlarin kurt cocuklarinin hissetmesi ve dusunmesi gerekenler hakkinda konusmasi - affetsinler beni ama- ahmakliktir.
ailesinin cahilliği sorumsuzluğu yüzünden kimi dağa çıkar kimi tinerci olur kimisi hırsız olur.
sorun bu çocuklarda değil ailelerindedir yaparsan en az 8 çocuk olacağı bu. çinde 2 çocuktan fazlası yasak türkiyede de böyle bir kanun getirilmeli kürtler en fazla 2 çoçuk yapmalı.
sefalet içinde büyümüş, yoksul çocuklardır.
hayatları acıyla geçmiştir. serttirler, güçlüdürler, acıdan olgunlaşmışlardır.
mutlaka öldürülmüş bir yakınları vardır.
savaşın yakından şahididirler.
7 yaşlarına kadar kürtçe konuşurlar, 7 yaşından sonra okulda hiç bilmedikleri bir dilde, kendilerini anlamayan bir öğretmen tarafından okuma/yazma öğrenmeye çalışırlar. oysa öğretmenle aynı dili bile konuşmuyorlardır daha.
eve giderler kürtçe konuşulur, arkadaşları kürtçe konuşur. sadece tek bir kişi, okuldaki öğretmen hiç bilmediği bir dilde konuşur. çocuk tuvalete gitmek istese öğretmenine anlatamaz.
ve sonra bu çocuktan doğru düzgün bir yerlere gelmesi beklenir.
gene yaparlar, gene yaparlar ama zorlanırlar.
sonra nefret edilirler, birileri der ki sadece onların çocuk yapmalarını engelleyelim, birileri tutar hepsini öldürelim der, birileri tutar bu kesin teröristtir der babasıyla birlikteyken kurşuna dize 12 yaşındaki bedenini 13 kurşunla katleder. kimisiyse havan topuna kurban gider.
(bkz: uğur kaymaz)
(bkz: ceylan önkol)
kimisi ömrünü cezaevinde geçirir. çocukların koğuşuna bile konulmazlar. cezaevinde tacize, tecavüze uğrarlar.
(bkz: pozantı cezaevi)
ve daha niceleri.. say say bitmez be dostlarım.
neyse.. gelin biz onlara acının çocukları diyelim.
çocukturlar. tüm dünyadaki diğer çocuklar gibi değiştiremeyecekleri gerçeklerden, içinde bulundukları koşulların getirdiği eylemlerin sonuçlarından ve kendi iradelerinde olmayan hiç bir durumdan sorumlu tutulmamalıdırlar. insan olmanın özü yargılarımızı mantık ve vicdan süzgeçinden geçirebilmektir.
türk çocuğundan hiçbir farkı olmayan çocuktur. çünkü çocuktur. iyi bir eğitimle, güzel bir ortamda iyi bir insan olur.
koca bir bölgeyi yıllarca kaderine terkeder, ayrıştırır, dışlarsan kendi elinle kurtlara teslim etmiş olursun.
o kurtlar ise sana koyun değil, üzülerek belirtirim sırtlan yetiştirir.
çocukturlar. kim ne derse dersin , ne şekilde yaftalamaya kalkarsa kalksın onların çocuk olduğu gerçeğini değiştirmez. hani hep dilinize pelesenk ettiğiniz mahalle baskısı, aile baskısı kavramları var ya işte onlara maruz kalan çocuklardır bunlar. ayakkabısını bağlayamayan, gömleğini iliklemeyi bile doğru dürüst beceremeyen çocukların eline kalem vermek yerine, taş taş atmayı öğretirsen tüm saflıklarıyla size inanırlar hiç sorgulamadan. insandırlar, insan gibi davranılmayı hak eden çocuklardır, küçükken başları ezilmek yerine siz onlara şeker verirseniz, yanlış olduğunu söylerseniz ellerindeki taşları yere atıp size inanırlar. Çocukları öne sürerek ortalığı karıştırmaya çalışan insanlarda mı, yoksa onlara karşı gelmeyi bilmeyen çocuklarda mı bütün suç?
okuması gereken, okuyup halkının bugüne kadar çektiği acıları dindirmek için de olsa bir nebze, dağa çıkan abilerine örnek olmalı. kesinlikle eline molotof, taş almamalı; kitap, kalem almalı. kendisine gaz bombası atılsa bile, kendi dilinde konuştuğu için ayın hilal şeklinde olduğu yıldızlı bir akşam sert bir el inse bile suratına, aynı karşılığı vermemeli. okumalı ve gerçekleri göstermeli herkese siyasi ortamlarda.
100 tane topla ellerıne 10 tl ver ıstedıgın adamı molotofla oldursunler, sonra suca ıtılmıs cocuk olarak serbest kalsınlar, gasp cetesı kur kapkac yapsınlar, bıraz buyunce eroın kacakcılıgı falan.
dünyanın her köşesinde yaşayan, her ırktan, dilden, dinden, renkten olan çocuklardan hiç bir farkları olmayan çocuklardır... adı üstünde ''çocuk''lardır..
