kitap okurken bazen öyle cümle veya paragraflara rastlanılır ki bunlar insan beyninin incileridir işte onlar üzerinde daha sonra tefekkür etmek için çizmek gerekir fakat kitabın akıcılığı bunu engeller.
kitabı x zamanında okurken çizdiğiniz satırların, y zamanında tekrar okurken önemini yitirdiğini görüp, kitapların yaşayan bir varlık olarak anlaşılmasını sağlar. bir kitabı 1 yıl arayla iki kere okuyan insan aynı şeyleri anlıyorsa, ya o kitap başarısızdır ya da okuyucu sığırdır.
yazılıda çıkacak olan bir kitap okunuyorken ''buradan kesin sorar lan o kadın'' düşüncesiyle yapılabilecek eylem. sınav öncesinde sayfaları 'pııırh' diye geçerken bu kısımları okursanız oh mis olur, kolaylıkla yapabilirsiniz sınavda.
o satırların içinde ''ben'' buluruz biraz da ''o'' bu nedenle fosforlu sevinçlerle yapılan anlamlı harekettir. bir de bazı kitaplar var insanın toz kondurası gelmiyor.
Genelde ikinci el kitap aldığım için, sıkça rastladığım eylemdir. Bir de sayfa aralarına not düşülmesi, kitap kapağına şiirsel yazılar yazılması çok hoşuma gitmiştir.
kitap okuduğunuzu gösterir. okumuş olmak için okumadan farklı olduğunu anlayarak okunduğunu gösterir. anlamını bilmeyebilir öğrenmek için çizer, anıı vardır o satırda geçenlerde o yüzden çizer, sevmiştir o yüzden çizer.
bazı yerler gözlerin büyüdüğü kalp atışlarının hızlandığı zekanın çalıştığı yerlerdir. bir yaradır, bir arzudur, bir var ediş, bir yok ediştir. hislere tercüman olunmuşluğun altını çizmektir.
unutmak istememektir. kitap daha sonra ele tekrar alındığında sayfalar arası hızlı hızlı gezinmektir, gülümsemektir, düşünmektir. kitabın okunduğu zamanda okurun halet-i ruhiyesi hakkında bilgi de verir dikkatli bakılırsa. kitap birine okunsun diye verilmiş ise ilk okur hakkında fikir sahibi olunmasına vesile olur.
yıllarca gerek saygımdan gerek zarar vermek istemeyişimden mi bilmiyorum ama hiç bir nokta koymadığım kitaplarımı tekrar okumak istemiyor değilim bazı yerlerinin altını farkındalığımın artmasıyla çizmenin zevkli ve güzel olabileceğini öngördüğüm için.
en sevmedigim eylem. kutuphaneden alinan kitaplarda gordugum zaman ayri bi ayar oluyorum. ya arkadasim sana gore anlamli gelen seyler bana gore cok basit gelebiliyor. acaba sorun bende mi diye 3-4 defa tekrar tekrar okuyorum yok yine anlamsiz bos bi yazi. hic onay vermiyorum yani zaten size guzel gelmisse o cumle aklinizda kalir mutlaka ya da bilincaltiniza yerlesir bikac sene sonra kendi cumlenizmis gibi cikar ortaya.
çok sevdiğim bir eylem.
ilgimi çeken, hoşuma giden, tekrar tekrar okumam gerektiğini düşündüğüm cümlelerin, paragrafların altını çiziyorum. sonrasında kitabı tekrar karıştırdığımda bunları gördüğümde mutlu oluyorum.
aptalca bi takıntılarım vardır bu konuda. biri kitabım tertemiz olsunculuk. öteki de başkaları da okuyacak bu kitabı aa bu cümleyi mi sevmiş falan demesincilik. bu yüzden çizmem hiç.
hangi kitabı okuyorsanız aynısından ben de istiyorum. ergen davranışıdır bu arkadaşlar.
milyonlarca kitap var. bir kitabı bitirince yenisine başlamak varken ve okunmadık kitaplar asla bitmeyecekken bu altını çiziyorum ayakları hiç samimi değil. aptal mısınız dönüp dönüp aynı kitapları okuyorsunuz. ha başucu kitaplar vardır alır tekrar okursun ama her okuyuşta farklı bir şey keşfetmek varken önceden çizdiğin yerleri okumak pek hoş olmasa gerek. çünkü sana o zaman güzel gelen yerler belki sonradan anlamını yitirecek.
