geçen yıl kasım 2'si falan. ilk kar düştü erzurum'a biz de şaşkınız. soruyoruz oradaki tanıdığımız yerlilere diyor ki:
"daha bu ne ki hoca."
gel zaman git zaman devamlı kar yağışları başladı. yerdeki kar örtüsünün ilçe merkezinde kalınlığı 40 cm'yi geçti. hava -25 derece, yine soruyoruz. yine diyor ki.
"daha bu ne ki hoca. hava sıcak."
tam yarıyıl tatili geldi. bir kar yağışı oldu. 2 gün boyunca doğru düzgün elektrik gelmedi. duyduğumuz tek şey tipinin uğultusu, hava -35 derece. ekmek almaya gidemiyoruz korkudan. kurt iner, fena tipi yer zatürre oluruz diye. bizim komşu gelmiş akşam yemeğinden sonra, evde sigara içmezler gelir biz de sigara ve çay içer giderlerdi. soruyoruz amcaya, diyor ki.
"daha bu ne ki hoca."
-40'ın üzerini gördüm geçen yıl. koskoca greyderlerin açtığı yolun yarım saat içinde yeniden kapandığını da iki metrelik arkadaşımın yol kenarında kendisinden iki buçuk kat yüksek kar birikintisini de. hatta o kar birikintisinin çökmesi sonucu bir köyün muhtarı hayatını kaybetti haberini bile aldık.
sevgiliye gerek yok. daha doğrusu flört etmeyi tercih ediyorum. hemen atlamıyorum insanın üzerine. biraz tanıyorum. birine aşkım demekten önce çayı kaç şekerli içtiğini, kafama uyup uymadığına anlamak istiyorum. uyuyorsa birlikte oluruz zaten. uymuyorsa hayatımın baş köşesine yerleştirmeye gerek yok. sevgilim demek ciddi bir iştir.
Tarifem 17'sinde yenileniyordu. Fakat tl yüklemedim. 17'sinden beri de kimseyi arama gereği hissetmedim. Kimse de beni aramadı. Galiba telefon benim hayatımın bir yerlerini boşa kaplıyor sözlük. Ne gerek var buna. Bir ara bir buçuk yıl telefonsuz iyi günler geçirmiştim. Sanırım yine aynı dönemlerime girmem gerek. Bu gereksiz radyasyona katlanmam anlamsız.
iki gündür babamı arayan biri var. Yatarken geceleri salona şarja bıraktığı için ceremesini ben çekiyorum. Dün gece sessize aldım telefonu abartısız elli kere falan aramıştır. Genellikle ben rehberimde kayıtlı olmayan numaraları bile açmam kendi telefonumda. Özel numarayı zaten hiç açmam. Ki ısrarla ararsa özel numaraya kapatırım hattı. Her neyse. Bu gece de o özel numara yine iş başında. internetten biraz baktım. Fatura detayında görüldüğünü söyleyenler olmuş. Girdim baktım, yok. Olsun. Hani ciddi bir şey değil. Belki de babamım tanıdığı sayko bir arkadaşı piçlik olsun diye yapıyordur ama insan işkilleniyor, sinir oluyor, paranoya yapıyor sözlük. Her neyse bunun aramalarının birini açtım, telefonu hoparlöre aldım, 20 dakika çit yok. Sonra kapatım, kapatır kapatmaz yine aradı itin evladı. En sonunda babamın numarayı gizli numaralara kapatıverdim. Şimdi iş belki ciddi bir şey değil ama insanın sonuçta ailesi, böyle bir durum var. Gidip şikayette bulunası geliyor. Ama şimdi iki aradı biri diye de şikayet edilmez ki. Ulan şerefsizin evladına bak. insana neler düşündürüyor. Yalnız bir elime geçirirsem komik olduğunu zannettiğin o aramalarını yaptığın telefonunu bir yerlerine sokucam. Umarım not 5 falan kullanıyorsundur yiğidim.
Edit: temiz yoldan bu özel numaraları öğrenebileceğimiz bir yol varsa aydınlat beni sözlük.
Edit 2: bir de bu özel numarayı iletişim hayatımıza sokan şerefsizin önde gidenidir.
Devamsızlık yapmıştım epey o günlerde. Lise birdeydik. Şaban isimli öğrencilerden nefret eden yaşlı mı yaşlı beden eğitimi öğretmenimiz vardı. Hatta bizim celal'a adam bir keresinde yumruk atmıştı. Ben de bir gün gittim okula. Bunlar sözlü mü ne olmuşlar. Dönemin ortası mı sonu hatırlamıyorum. Dedi ki oğlum sen sözlü olmamışsın. Olmadım hocam dedim. Raporun var mı dedi yok dedim. iyi dedi geç yerine. Dönem sonunda karnemde beden eğitimi dersi kaçtı? Bilin bakalım. 1'di ulan. Adam beden eğitimi dersinden bırakmış.
Büyük boy mısır ve kola menüsü+bilet ortalama 35 tl
tiyatroda harcayacağınız para:
tiyatro bileti+ kaliteli bir mekanda yemek ortalama 35 tl.
sinemada reklam var, tiyatroda yok.
sinemada böğürenler, sevişenler, film sırasında telefonla konuşanlar, dikkatinizi dağıtanlar hep var. tiyatroda yok denecek kadar az.
tiyatroda hayat var, sinemada yok.
tiyatroda her sahnede doyum var, sinemada çoğu filmde yok.
kısacası tiyatro mu sinema mı deseler nereyi seçmemiz gerekiyor belli.
sinemalar bu fiyat pahalılığı nedeniyle protesto edilmeleri gerekir. bir avuç mısırın, kolanın maliyeti belli. sinema salonuna filmin gelişini bilmem. ancak epey para kazandırdığı da bir gerçek.
şimdi bana sinemaya halk günlerinde git kardeşim o zaman sende diyen olur. kardeşim istediğim zaman giderim. derdi sana mı düştü.
genelde ne tarz mekanlarda takıldığınıza bağlı başınıza gelebilecek durum. fakat bu kertenkeleler her yerde mevcutturlar. başınızı çevirmeden yolunuza devam ediniz. çünkü adamların aradığı kavga, dayak ve sonrası umurlarında değil. kaybedecekleri pek bir şeyleri yok. elin iti kopuğu laf attı diye bir şey kaybetmiyorsunuz. he sizin hatun bu davranışınızı küçümserse tekme atılacak kişi bellidir.
Birkaç şehir değiştirmem ve internetten sık alışveriş yapıyor oluşumdan dolayı eleştiremiyorum. Mesela ülkenin en küçük ve ulaşımı kış şartlarında çok zor olan ilçesinde çalışan en iyi firma. Ama mesela beş yüz binlik büyük bir şehirde çalışan en berbat firma. iş hep çalışanlarda bitiyor. Kaliteli eleman bulmak da zor bir şey.
Günümüzde mesela tüplü 55 ekran televizyon kullanmaya bilinçli bir şekilde devam eden insanlar takdir edilmelidir. El üstünde tutulmalıdır. Mesela ne gerek var kavisli televizyona? içindekiler hep aynı bok.
Kapitalizm hep üst modeli almaya diretirken, 2-3 sene önce çıkmış modellerin arıza yaptığında teknik servislerde orijinal yedek parçasını bulmak zor bazı alanlarda. Neden? Çünkü adamlar ömürlük değil birkaç yıllık üretiyorlar. Birkaç yıl sonra yine para verelim. Yine ırzımıza geçsinler. Ne güzel dünya ne güzel ekonomi.
Çok alternatifin olmadığı piyasada pek sürü psikolojisi etkisi olduğunu düşünmediğim markalardır.
Mesela kola içeceksin. Kaç farklı marka var ki? Zaten hepsini yakın zamanda denersin. Pepsi ya da coca cola içeceksin.
Ayakkabı mesela. Kaç farklı marka var ki? Adidas, nike farklı 20 alternatif falan.
Mesela telefon. Kaç farklı marka var ki tutulan. iphone, samsung. Diğerlerini saymıyorum bile.
Zaten bilinçli tüketiciler değiliz. Satın aldığımız bokun ne olduğunu bilmiyoruz. Öğrenmiyoruz. Alıyoruz gitsin. Malın bize aidiyetiyle övünüyoruz. Sanki üretilmesine katkı sunmuşuz gibi.
-öncelikle mümkün ise sabah 6 ile 7 arasında uyanın.
-yatağınızda oyalanmayın. hemen kalkıp eller yüzler yıkanmalı.
-ardından hafif tonda bir müzik şart.
-sigara içiyorsanız öncelikle biraz atıştırmalısınız. hemen sigaraya abanmayın.
-ardından kahvenizin eşliğinde sigaranızı içebilirsiniz.
-tatil günündeyseniz sabah kitap okumak çok iyi oluyor ya da yürüyüş. iş günündeyseniz modunuzun zaten yüksek olması pek mümkün değil.
Ben bir ara vermiştim numaramı. Ne zamandı o o? Heh. Hatırladım. Üniversiteye giderken falan. Kime verdim numarayı hatırlamıyorum. Bir ara arkadaş olduk. Kızı hiç görmedim bile. Biraz iletişimimiz oldu. Hepsi bu. Bir şey olmuyor yani.
