Hayatımda bir kitapta yaşadım şimdiye kadar serenad kitabındaki yahudilere yapılan zulümde ağlamıştım ve sonrasında araştırmıştım hayatım boyunca unutmayacağım.
Hıçkırarak ağladığımı bildiğim kitaplar vardır evet,gerçekliği olmasada o karakterlerle o kadar bir oluyosunuz ki ister istemez gözünüzden akıyor yaşlar komik birşeye kahkaha attığınız gibi.
bazen yalnızca duygusal ve hüzünlü kitaplarda değil, insanın kendi bilinç ve farkındalığını derinden sarsan, beyinde kurşun etkisi yaratan, insana, insanlığa ve benliğe dair hikmetli ve bir o kadar sarsıcı gondermelerde bulunan kitaparlarda da vuku bulabilir.
--spoiler--
bütün güzel, yüce şeylerin inceliğini anlamaya hazır olduğumu sırada, evet tam o sırada, bunları hissedeceğime, saçma sapan hareketler yapıyorum.
neden güzel ve yüce şeyler üzerine anlayışım derinleştikçe daha çok batağa saplanıyor ve boğulacak gibi oluyordum?
--spoiler--
ne oluduğun ile doğrudan alakalı ve anlamlı olan mevzu.
misal : neydi şu liselilerin okuduğu günlükler vardı onu okurken de ağlarsın
sabahattin ali okurken de. arada fark var. burada soru şu : seni ne neden ağlattı.
Yaz geceleri sabaha kadar heyecanla okuduğum kitabın bitmesiyle yaşadığım durum. Acı vericidir. Eğer sevilen karakter ölmüş ise kat kat acı vericidir. Göz yakar.
Kitabın Gerçekten bağı ve duyguyu iyi yansıtan bir yazara ait olduğunu yada o kitapta az da olsa kendinizi okuduğunuzu gösterir.
Simdiye kadar bunu hissettiren iki kitabın ikincisi elimde. Ustelik kesinlikle güvenmediğim bir yazara ait. Demek ki popüler kültür diyerek uzak durmamak gerekiyormuş.
Kitapla olan bağın gücünü gösterir. Şahsen ben kitaplara çok bağlanabilen birisi olduğum için. Uzun sürecek kitaplar almaya özen gösteririm.. çabuk bitmesin diye...
