1976'dan 2006'nın ortalarına kadar "kamu malı" anlamına gelen ve çok zengin petrol ve doğalgaz rezervlerinin ulusal mülkiyetine gönderme yapan Tamim (At-Ta'mim) adıyla biliniyordu. Bazı kısımlarının 1976'da komşu Süleymaniye, Diyala ve Selahaddin illerine eklenmesinden önce ise daha büyük bir alanı kapsamakta ve Kerkük ili olarak adlandırılmaktaydı. 2006'nın ortasından sonra ise, bugün de bilinen şekline, sınırları o dönemdeki hâline çevrilmeksizin Baath öncesi dönemdeki bu adlandırılmaya geri dönüldü.
iŞiD belası daha ortada yok iken orada Türkmenlere karşı türlü zulümler yapılmakta idi. Türkiye'de ses getirmemişti.
Hala da getirmiyor.
Ama Türkmenler yine her şekilde, bütün zorluklara göğüs gererek "Kerkük Türk'tür Türk kalacak" diyorlar. inşallah günün birinde tekrar gök bayrak Musul ve Kerkük semalarında dalgalanacak.
memleketimdir efendim..sahipsiz bırakılan memleketimdir..kendinden baska herkese faydası dokunan toprağımdır..peşmergeler tarafından dedemin mezar taşının kırıldığı türk olmanın suç sayıldığı topraktır kerkük..yıllarca ay yıldızın hayaliyle vefat eden insanlarla doludur kerkük..Kısa bir aile vasiyetiyle son vereyim..
Dedemin dedesi Kara Emin ingilizlere ilk kursunu sıkanlardan biridir ve ölüm döşeğindeyken vasiyeti olmus demiş ki eğer birgün ay yıldız bu topraklarda dalgalanırsa mezarıma gelin deyin ki dede rahat uyu ay yıldız geldi ben o zaman rahat uyurum ama sakın gelmeyi unutmayın..
Dedemden babama babamdan bana bu şekilde vasiyet olarak geçmektedir Allah Kara eminin mezarına gidip müjdeli haber vermeyi bana nasip eder inşallah olmazsa çocuğuma yada onun çocuğuna..taa ki olana kadar..
Kısacası Kerkük Ay yıldız hasretiyle yanıp tutuşan insanlarla doludur efendim..
Kerkük Türk yurdudur, şu anki Suriye-Irak'daki karışıklıktan faydalanıp Kerkük, Musul, Süleymaniye, Erbil, Halep Türkiye topraklarına katılmadır.
Ayrıca Selanik ve Karaağaç Yunanistan'dan Satın alınmalıdır, Zaten Yunana para LAZIM.
Kerkük'te akan kanı, duymazlar.
Akan kan, Türk ise, görmezler.
Türk'ten damlayanı, hissetmezler.
Sen yansan bile anlayamazlar.
Yabana, kardeş deyip, ağlar isen,
Ağlarına, göz yaşlarını katar isen,
Bilmediğin zâlime, yüreğine açar isen,
Ateşine odun atarlar da, düşünmezler.
Yüz yıla yakın zamân, bin yıl gibi geçti.
Lâkin bilmedik, ne zamân, böyle geçti.
Bekle, geleceğiz, diyenler, bizden geçti.
Zamân mı geçti, yoksa kardeş vaz mı geçti?
Vaz geçen yüreğin, adı kalır mı?
Adına Türk dese de, şânı kalır mı?
Kardeşini bırakanın, kardeşliği kalır mı?
Bizi burada unutanların, Türklüğü kalır mı?
Geçen her gün, zulüm iken,
Günün saâtleri, geçmez iken,
Sen, burada biz, unutmuş iken,
Yüz değil, bin de geçse şerefin kalır mı?
Dersin ki, Edirne'den Ardahan'a.
Öyleyse diğerleri, kalsın düşmâna.
Nasıl Türklüktür, atmak yamana?
Böyle rûhun, rûhu kalır mı?
Kür Şad'a varacaklardı, az kaldılar.
Kâtilin kılıcından, kan olup, aktılar.
Onları bilmem ki, ne zamân unuttular?
Onlar zâten, hiç yaşamadılar.
Kerkük Kal'ası'na kan düştüğünde,
Feryâd etti, seni görmediğinde.
Türk, ne zamân gelecek, dediğinde,
Bekleme, unuttu seni, diyemedik.
Ne zamân bitecek, bu büyük çile?
Musul'da, Kerkük'te, Tel Âfer'de,
Altunköprü'de, Tebriz'de, Urumçi'de,
Bir de Karabağ'ımın içinde,
Ne zamân bitecek, bu büyük çile?
Ankara dediğinde, Bakû'yü bilmezsen;
istanbul ile Kerkük'ü düşlemezsen;
izmir'i Taşkent'le bir tutmazsan;
Sivas'tan Ötüken'i göremezsen;
Sen hatırlama, unutacaksın bizleri.
Zâten hiçbir zamân yaşamadık, biz.
ırakta çatışmaların yoğunlaştığı kadim türkmen şehri. peşmerge çok sayıda rütbeli askerini kaybetti. barzani bizzat kendisi kerkük çatışmalarını yönetiyor. gün içerisinde ışid şehir merkezine kadar girmeyi başardı.
Anayı babayı hep aldın yeter
Var git ölüm bir zamanda gene gel
Karacaoğlan
Uğrama ölüm.. uğrama kerkük'e artık.. uğrama türkmen balaya artık..
Bütün minarelerde sustu ezan sesleri
Artık yaşamak zordu.
Zehir zıkkım bir rüzgar esiyordu Iraktan
Ölüm sokaklarda kol geziyordu
Bir gece Kerkükte vurdular beni..
