sevdiğim arkadaşlarımla vakit geçirmek, spor ve müzik. genel olarak gün içinde modumu yüksek tutar*
eğer keyfimi kaçıran bir sorun varsa da içime atıp kendime dert etmek yerine sorunun kaynağını bulup çözerim.
Basketbol oynamak, gitar çalmak, müzik dinlemek, dans etmek. Ama en önemlisi abim dediğim ve çok değer verdiğim iki insanla akşamları oturup muhabbet etmek.
- uzun bir yürüyüş yapmak,
- hafif bir müzik eşliğinde kitap okumak,
- abartmamak şartıyla birkaç kadeh/ şişe alkol almak,
- monk ya da how i met your mother tarzı bir dizi izlemek,
- yabancı bir şehirde tanınmadan gezmek,
- doyurucu ve lezzetli bir yemek tatmak,
- birkaç saat deliksiz uyumak.
Yok. Şu an aklıma bi çözüm gelmiyor. Gün boyu bi tane bile güzel bi şey olmadı. Sıkıntıdan öleceğim. Bayağı bayağı depresifleştim. Bari black mirror izleyim de iyice depresifleşiyim. Bugün yeterince dibe çöküp yarın yükselişe geçerim artık. Öffffff kuscaaaam.
Spor yapmak özgüveni güzel arttırıyor.
Sevdiğim dizileri tekrar tekrar seyretmeyi çok seviyorum.
Başkasının mutlu olmasına sebep olmak ise harika bir his.
az evvel sosyal medya hesaplarımdan geçici bir süre için kurtuldum. her ne kadar insanların paylaştıklarıma gösterdikleri ilgi çok mühim değil diyor olsam da önemli ve artık bunun beni yormaya başladığını farkettim. burada da kimse tanımıyor zaten, rahat bir kafayı hakettim artık.
