acınızdan ağlarken yanaklarınızdan dökülen yaşları siler kedi. ya başını sürer ya yalar.
ama mutlaka elinden gelen şefkati gösterir.
17 yaşındaki kediniz öldüğünde, sizinde bir yarınız ölmüştür. 17 yıllık ortak bir yaşamdır giden. ortak paylaşımlardır. kızınızdır. kediniz değil.
bu ortak yaşamı sizinle paylaşan diğer kedi de. en az sizin kadar etkilenir ölümden.
ve siz geceler boyu ağlarken, yanı başınızdan ayrılmaz. sizinle ağlayamaz belki ama başını göğsünüzden kaldırmaz. yemez, içmez. oynamaz. sizinle birlikte olur hep. ilgilenir.
her kim derse ki kediler nankördür, sadece kendini düşünür... ben buna inanmam. son bir aydır yaşadığım, yaşatıldığım bu olaylar bana kedilerin can olduğunu gösterdi. can!!!
bir zamanlar gelip kafamın üstünde uyurdu. ciddi anlamda kafamın üstünde. yattığım yastığın önüne bir yastık daha koymakla bulmuştum çareyi. benden önce gider kurulur beni beklerdi. patisini kafamın herhangi bir yerine koyar o şekilde uyurdu. bazen omzumun üstünde uyurdu. bazen bacağımın üstünde. anlaşılmaz bir kedim var.
okul için evden gidince küstü bana. şimdi ayağımın ucunda uyuyor sadece. onda da illa bir yeri -patisi, sırtı, ensesi- ayağıma dokunuyor. bende de alışkanlık yaptı bu, sevdiğim insanların üstüne illa parmağımı koyuyorum şimdi.
