Tarihte osmanlı'ya genel anlamda zıt gitmiş, Osmanlı tarafından asi olarak anılmış Türkmen bölgeleri.
Karamanlılar Karamanoğlu beyliği yıkılınca büyük oranda balkanlara sürgün yemiştir. Türkçeye önem veren ilk beylik kendilerine aittir.
Kozanlılar Dadaloğlu ve Karacaoğlan gibi ozanlarla halk Türkçesinin kalesi ve Türk yörük Konargöçer kültürünün son kitlesel temsilcileri olmuşlardır.
Maraş, Sivas ve Elbistan'daki Türkmenler de yer yer osmanlı'ya asi tutum içine girmişlerdir.
Bu bölgelerde son yerel derebeylik kozanlılara aittir.
Kozanoğulları 1700-1865 yılları arasında Kozan dağlarında hüküm sürmüştür.
Bu sayılan yerlerden yine yörük Türkmen kültürünün en canlı olduğu bölge Kozan'dır. (bkz: Varsak Türkmenleri)
Takriben Maraş, Sivas gibi bölgelerde de Anadolu ortalaması üzeri bir Türklüğe ilgi vardır.
Bu bölgelerden karaman-kozan yöreleri kendi aralarında, Maraş-elbistan-sivas yöreleri ile kısmen kendi aralarında dayanışma içinde bulunmuştur.
Yine türk/ turkmen kültür ocağı olan bu bölgelere asi bir tutumu söz konusu olmasa da Kırşehir eklenebilir.
