Var oldukları bilinir. Didem madak favorimdir.
Yalnız ben kendini ispatlamış şairlerden değil de blog hesabından şiir/düzyazı yazan hanımefendilerden bahsetmek istiyorum. Neden şımarık bir çocuk edasıyla yazılar yazıyorsunuz? Neden duygularınızı samimi bir şekilde ifade edemiyorsunuz? Haksızımdır belki ama siz hiç dikkat etmediniz mi bu amatör hissizliğe? Blog hesaplarında dolaştığım zaman onlarca umay umay'la karşılaşıyorum ve bu beni çok güldürüyor. Ne olur ya güzel yalan söyleyin ya da canınız gerçekten acımadan elinize kalem almayın. Zira sizin gibi yeteneksizler efsane kadın şairlerin adını da lekeliyor.
Bir nevi unutulmuslardir, dizeleri değer görmez. Hatırlatın.
YENiDEN
Karanlık bastı mı gelirsin
Penceremin dibinde durursun
Oyuncaklar kabartma harfler gibi
Elle tutulur gibi garipliğin
Elişi kâğıtlarından çiçekler yaparsın
Yeni şekiller görülmedik renkler ışıklar yaparsın
Dünya güzelse daha güzel olur
Bir şarkı sıcak sıcak yayılır ansızın
Uzanır ellerin gözlerimi örter
Bütün düzenim bozulur
Karanlık bastı mı seninle gelir
Nasıl döner durur ortalarda
Çağrışımlardan kopmuş bir sürü
Terdirgin kuşlar gibi kelime
Elinde aynaların bin bir yanlısı
Ne yandan baksan ölüm
Kurtul dersin kurtul kendinden
Unut yitiklerini
Seni yargılayacak kim
Karanlık bastı mı gelirsin
Penceremin dibinde durursun
Oyuncaklar kabartma harfler gibi
Elle tutulur gibi garipliğin. /Gülten Akın/
itiraf etmek gerekirse bayıla bayıla okuduğum şairlerdir. didem madak, lale müldür,nilgün marmara,füruğ ve daha niceleri. şairler biz erkeklerden fazlaca çıkıyor ancak kadınlar da -az ama öz- güzel şiirler yazıyor.
olmayan şairlerdir. hiç bir kadın şairin beni etkileyen şiirini okumadım. etkileyen dedim de ben hiç bi kadın şairin şiirine rastlamadım lan. dur biraz araştırayım.
kadının sosyal hayatta ön plana çıkması ile ters orantıda olduğunu düşündüğüm şairlerdir. osmanlı döneminde şu ana kadar ortaya çıkartılan 15'den fazla şair vardır ve bir çoğu divan edebiyatında yer alır. oldukça soylu kökenlere ve ünvanlara sahiptirler.
