Kendi yazılarını anlamak neredeyse imkansızdır. Bu yuzden Slavoj Zizek, Bruce Fink ve Jacques Alain Millet gibi dunya dillerine tercume edenler uzerinden anlasilmasi gereken psikanalisttir. Asil derdi psikanaliz ya da tedavi degildir, dunyayi, ozneyi ve gerceklik denilen seyi iddia ettigi duzleme cekmektir.
fransız psikanalist. teorileri iyidir hoştur ancak etik açısından fevkalade sınıfta kalmıştır. bir ülkücü ahmet kaya'ya karşı ne hissediyorsa kendisine karşı onu hissediyorum desem yanlış olmaz.
Anti-pskinalist bir güzergah izleyen Deleuze ve guattari'nin çalışmalarını, biraz lacan bilmeden anlamak güç. Ancak teslim etmek gerekir ki, lacan anlaşılması güç bir figür, eskik bir arzu problematigi ve dişil olani silen bir sembolik düzen analizi ile, çıkış imkani barındırmayan ancak pek çok özdeşleşme analizlerinde haklılığını görebileceğimiz perspektif sunmuş olmasi hasebiyle, eleştirel teorinin merkezinde tahlillerin uğrağı olmuştur. Özellikle cinselligi, kadın ve erkek olarak cinsel bölünme ekseninde, ontolojik olarak açıklanabilir olup olmamasinin imkanlari uzerine düşünen, Lacanci psikanaliz ekolunden gelen Zupančičin, manzaramizi renklendirdigini söylemeden edemeyecegim. Cinsel fark ile ilgilenenlerin, bunu cinsel bölünme olarak nasıl ele aldığı incelemelerini tavsiye ederim.
Dilimize adam akıllı çevrilmiş bir eseri bile olmayan buna karşılık fantezi düşkünü insanımızın son zamanlarda adından çokça söz ettiği havadan sudan konuşurken bile mahiyetini tam kavrayamadığı sözlerinden alıntı yaptığı Psikanalisttir.
Bu insanların parmağı kanasa bunun üstesinden gelmek yerine aslında lacancı psikanaliz bağlamında konuşursak şöyle ya da böyle şeklinde cümlelerle içinde bulundukları durumu açıklamaya çabalarlar.
işte tam da burası fantezinin kendini bas bağırdığı, en güzel safsataların öne sürüldüğü yerdir.
Bu noktada, Sigmund freud’un: bazen bir puro yalnızca bir purodur.” sözü akla gelir ve aslında bu sözün gerçek ve fantazyanın ayırdının ikazına yönelik söylendiği anlaşılır.
tanrı fikrini yitiren bir insan, tanrı fikrini yitirdiği andan itibaren artık her şeyi tanrılaştırmıştır demektir.
jacques lacan/
kutsallık algısı, çok önemli bir şey! insan ruhu, kaybettiği şeylerin yerine yeni bir meta koymadan edemiyor! politeizm, işte bu yitirilen kutsallığın, dinin yozlaşmasının bir sonucu.
gerçeklere ve geleceğe dair pek çok doğru tespitte bulunan psikanalist... lacan ne diyor; gerçeklerle aramızdaki uçurum artıyor diyor, gerçekliğin yerine ikame etmek için metaforlar koyarız diyor, haklı da; üretilen her bir bilimsel gerçek daha önceki gerçeklere perde olmuyor mu... Lacan’a göre bastırma, simgesel arzulara toplum tarafından kabul gören daha “uygar” simgelerin ikame edilmesinden ibarettir. Bu durumda, Lacancı analizin dilsel bir regresyon süreci olarak görülebileceğini de ileri sürmek yanlış olmaz.
ilginç bir tesadüftür ki, modernizme kadar hep dilsel gelişme artarken, bilinçdışı hayaller de teknolojiyle bilime dönüşüyor, ve dilsel gerilemede başlıyor... teknoloji daha da arttıkça 2050 sonrası kuşak belki de git gide idiotlaşacak..
"Kelimelere ancak istenilen bir şey yok olduğunda ihtiyaç duyulur ve eğer etrafımızdaki dünya gereken her şey ile donatılmış olsaydı kelimelere gerek duyulmayacaktı. kayıp olmayan yerde dil var olamaz." diyen psikanalist.
"biraz daha vaktim olsaydı, freud'e yetişebilseydim her şey çok daha başka olacaktı" minvalinde bir sözü vardır. kısacası freud döneminde yaşasaydım freud diye biri bugün olmayacaktı demeye getirmiştir.
lacan' a göre 'ben' yabancılaşma ve insanın kendisine ilişkin imgesi tarafından cezbedildiğinde ortaya çıkar.
anlamak için iki kere okumam gereken tuhaf bir adam pek sevemedim aslında bana pek sıcak gelmiyor ve kendisinde psikotik bir rahatsızlık olacağını düşünüyorum. zihnini görmek isterdim.
zamanında freud a mektup yollayıp sükutu hayale uğramış, bir aralar heidegger in yancılığını yapmış, sonraları kafayı iyice patlatıp la femme n existe pas demiş bir garip adam.
