yıllar evvel çok iyi para kazandığım ve buna bağlı olarak çok iyi hayat sürdüğüm işten aniden çok kibar bir dille kovulmam neticesinde epey bi afallamış ve 1 hafta sonra geri çağrılmıştım... racona terstir bu diyip geri gitmemiştim.
her şey çok kötü görünüyordu ve bir anda bütün düzenim bozulup tepetaklak olmuştum.
şer görünenin altında hayr vardır-a inanan biri olarak... kendimi motive etmeye çalıştım ve allaha şükür ki çok da bocalamadım...
çok kısa bir süre sonra hayatımda radikal kararlar alarak yaşantımın içersinde yer olan bir çok menfi alışkanlıklara, davranışlara kalem çektim....
ve kısa bir süre sonrasında iş sahibi, kendi kendimin patronu oldum.
o işte devam ettiğim sürece asla buna kalkışmazdım!
ve o falsoyu yapmasaydım asla o işyerinden kovulmazdım!
patron bana kendince ceza, ders vermişti. 1 hafta sonraki tavrı bunu açığa çıkarmıştı.
ben kendi dersimi almıştım oysa...
kötü görünenin altında allah ne hayr murad eder bilinmez vesselam...
kaderde ne varsa o.
Çok istediğim bir şey. Çalıştığım işyerinden nefret ediyorum. istifa etmeyi düşünüyorum fakat yüklü bir tazminatı firmada bırakmış olacağım eğer kendim çıkarsam. inşallah kovarlar diyeceğim ama çalışkan olduğum için kovmuyorlar da. Kovulmak için arıza çıkarmak da istemiyorum çünkü kötü ayrılmak istemiyorum.
Ne olacak halim bilmiyorum. Allah'ım keşke kovsalar beni.
tazminatı alıp tatile çıkıp kafa dinlemek ilaç gibi olacaktır. hafif huzur barındırır ayrıca, çok da fifi deyip geçin, gurur yapmanın alemi yok. ya da ben duygusuz götün tekiyim bilemedim. kovuldum.
10 yıldır aynı firmadayım işbaşı 8 de ben 7 yıldır hemen hemen her gün 9 işe geliyorum kovmuyorlar ağ kovmuyorlar herkese %20 zam bana %45 onu bile bahane ettim çemkirdim tazminatı istedim %10 daha verdiler kovmuyorlar kovmuyorlar.
Bu aralar durmadan düşündüğüm şey, başarısızlık fobimden kaynaklı sanırım. Bir çok kez tanık oldum pek kolay değil. Şirketler pek çok nedenden sirkülasyona başvurur. Performans düşüklüğü ya da istediğini alamama gibi. insan kendi performansını değerlendirirken objektif olamıyor bu nedenle bir çok çalışanın kovuluşu beklenmedik oluyor. esas vurucu noktası sanırım gururun incinmesi, kendini yetersiz görme. Yapılan hataların sonucu olarak çıkarılmayı Allah kimseye göstermesin.
Zor bir durum genelde aniden oluyor, o gün yataktan kalktığında diğerleri gibi sıradan bir gün olduğunu düşünüyorsun ama hayır bir anda hayatın kısa süreli olarak değişiyor.
Sadece üniversite arasında çalıştığım ilk işte yaşadığımdır. insanın zoruna gidiyor ama cocuk gibisin zaten bir de surekli tabak kırınca adam çok da anlayışlı bir sekilde olmaz demişti. Kızmadıydım ama cok koyduydu.
Eğer haklıysanız bu sizi üzmesin. Yok eğer o noktaya siz getirdiyseniz de başka alternatifler deneyin. Bir yerde verimsiz olup çok kazanmaktansa üretken olup az kazanmak daha iyidir. işten atıldıktan sonra da bu konuyu çok fazla gündeme getirip de moralinizi bozmayın.
işe iade davası açılabilir. iş hukuku noktasında tecrübesi olan bir avukat bulunursa olumlu sonuçlar alınabilir. işe geri dönme durumu pek görülen birşey değildir. Fakat tazminat ve kanunun tanıdığı iş arama süresi ücreti gibi ücretler alınıp bu sayede iş bulana kadar idare edilebilir. Patronunun taklidini yaptığı için işten çıkartılan arkadaş için söylüyorum. Zor bir durum. Yaşamadım ama memleketin hali ortada. işsizlik sıkıntı.
Ulan 2 sene geç gittim mesaiye en az 5 dk en fazla 6 saat geç kaldım, özel sektör bir de daha beni kovan falan olmadı, geçen hafta işi bıraktım, boşladım adamların haberi bile yok. Neyse efendim kimsenin bu duruma düşmesini istemem. Neticede onur ve gurur kırıcıymış.
aylarca yeraltında çalışıp, (lağım kokuyordu) canımı dişime takıp çalıştıktan sonra yaşadığım eylem. sebebi ise patronun kendini Allah zannetmesi. çalışanlarını bu şartlarda çalıştıran da mottosu "ofiste duygusal zeka" olan bir firma işte.