insanlari etiketlemenin dayanilmaz hafifligi

birey olamamış, dünyayı hala klasik sürü psikolojisi algısı penceresinden anlamlandırabilen, kendini içinde bulunduğu ya da içinde varsaydığı gruptan bağımsız bir şekilde düşünemeyip bütün kişisel değerlendirmelerini bu algı çerçevesi içinde yapan bünyenin başvurduğu davranış şeklidir.

onun için x birey ya da y birey yok, sonuna -cı, -ci gibi eklerin geldiği genel tanımlama şekilleri vardır.bir insan dindarsa dinci ya da islamcı, ülke için farklı açılımlar üretiyorsa bölücü, insan haklarından bahsediyorsa solcu ya da sonu yine böyle biten herhangi bir şey olacaktır.

yani kişinin kavramlarla olan ilişkisi muhtemelen kulaktan dolma, kendine olan bakış açısı ise içinde bulunduğu grupla ilişkilidir ancak.birey değil güruhtur.

etiketler yakınlar tarafından onaylanıyorsa müthiş bir ego tatmini yaratan durumdur.

yanlış algılanan bir durumdur etiket olanın yıkıcı sorumlulugu tabi felsefecilerin konusudur olayın arka perdesidir. öss sınavı; ya ailem ! bu gune kadar hep başardım ya yapamazsam ben etiketim ne olcak şimdi durumu olayı kısmen acıkalar.

(bkz: sosyomat)

etiketlemeden tartışmak bilgi, tecrübe istedigi için ve bundan mahrum olanların başka çareleri kalmadıgı için "sen fethullahçısın bıdı bıdı" yada "sen atatürkçüsün ehi kiki" gibi yorumlar yapıp kendilerini bir bok zannederler.

özellikle insnlar tarafından dışlanmış ve etiketlenmiş kişiler için daha da anlamlıdır. mesela kadınlar tarafından dışlanan abazan cocuk kadınları etiketlemeye doyamaz, tersi de gecerli mesela erkelerin yuzune bakmadıgı teyzemiz erkekleri etiketlerken hiç yaşamadıgı organzmı yaşar, bu boyle gelmiştir boyle gidecektir.

birlik olması gereken insanı "bir"likten uzaklaştıran şeylerden biridir, insanları kategorize etmek dinlere ve diğer insancı felsefelere göre yanlıştır, yapılmamalıdır.