derinlere inildiğinde kendine güvensizlik, kendini yetersiz hissetme gibi problemlerin yattığını düşündüğüm durum.
not: bahsettiğim güvenmeme durumu, problem boyutunda ki güvenmemedir. insanlar kötülük edebilir lakin kendine güveniyorsan gerisi teferruattır zannımca.
Mantığıyla hareket eden insanın yapması gerekendir.Çevrenizdeki herkes insanların kötülüğünden,menfaatçi davranışlardan bahsediyor, insanların güvenilmez olduğunu düşünüyor.Bu sebepten toplumdaki hiç kimse güvenilir olmayı önemsemiyor.Tabi bu durum zamanla gelişen bir şey değil.insanlar tarih boyunca böyleydi.Sonuçta bencillik yaratlışımızda var...
Şüphelerine yenik düşen; sağlam adım atmak isteyen, hemen ipleri vermeyen insanların yaptığı şeydir. Belki de totalde onlar kazançlı çıkacaklardır.
-ilk insanlardan olsam şüpheciliği de dolayısıyla güvenememeyi de ben bulurdum bence. Pınar beyazzzz!Benn bulurduum.
(bkz: 20 yaşındaysanız ve septikseniz hayat gerçekten çok zor)
haklı pek çok sebebi vardır. ben de olsam güvenmem. hiç mi yaşamadın bir gün de mi yaşamadın?
insanlara güvenilmez arkadaşım. kendine ne zaman güvenebildin?
yediği kazık galata köprüsünü geçmiş yurdum insanları için pek de şaşılmayacak bir durumdur. güvenmek insani bir duygudur. lakin senin insani duygun üzerinden çıkar sağlamak peşinde olanlara naıl güveneceksin. tamam o benim arkadaşım bana yanlış yapmaz mı diyeceksin ?
öyle birdenbire olmaz. yakınlarınızın attığı kazıklar, gördükleriniz, yaşadıklarınız, insanların ne kadar dönek olabildiğine ettiğiniz şahitlik sonucu bakmışsınız ki duvarlarınız var. daha temkinli, daha yavaş biri haline gelmişsiniz.
ve bunda da çok çok haklısınız. aslında bu ne biliyor musunuz? incinmekten korkmak...
tıpkı sertap'ın şarkısında ki gibi. incindim incelikler yüzünden...
birdenbire olmaz. bazen zaman, bazı insanlara herkesin ihanet edebileceğini, canını yakabileceğini öğretir. sonra o insanlar bir duvar örer. kimseler aşmasın diye de duvarı iyice yükseltir. artık saklanmıştır. kırılmasın diye kalbini kimseye göstermez. birkaç dost, aile bireyiyle sadece güvenli sularda yüzer. çünkü o çok yorgundur, çok incinmiştir.
kendisini kandırmayan insandır. insanlara güvenmek demek onların iyi olduğu düşüncesinin gerektirir halbuki insan dediğimiz canlı yalancıdır, çıkarcıdır. bu yüzden kişi, onların iyi olduğuna inanarak kendisini kandırır ve zaten onlara güvenmesiyle de kandırılır. bu herkesi kapsamaz tabi ki ancak istisnalarla hareket etmek ne kadar akıllıcadır?
insan insana güvenmeden yaşayamaz. evdeki elektrik tesisatını yapan adama güvenmesen elektrik anahtarına dokunur musun? yada sağ şeritteki kamyonun şoförüne güvenmesen 50cm yanından adamı sollayabilir misin? ya üstüne kırarsa? yada kırmızı ışıkta karşıya geçerken ışıkta bekleyen adamın gaza basıp seni ezmeyeceği garanti mi? o yüzden akışına bırakın arkadaşlar. kazık yiye yiye nasırlaşıp pişeceksiniz. vurdumduymaz olmayı öğreneceksiniz, biz buna tecrübe diyoruz.
