inanc da sevgi de aklin yolunu izlemez

afa yayınları'ndan 1999'da çıkmış olan, hermann hesse fragmanlarından oluşan kitap.
fragman kelimesini uygun buldum çünkü kitapta tek cümlelik aforizmalar da var, 1 sayfa uzunluğunda yazılar da var. bu durumda en iyi özetleyen kelime sanırım fragman. kitapta genel olarak hesse'nin romanlarında ve öykülerinde işlediği düşünceler yer alıyor ancak seçkiyi yapan kişi olan volker michels'in iyi bir iş çıkardığını düşünmüyorum. kitaptaki en uzun bölüm politika(44 sayfa) ve buna karşılık en kısa bölüm sadece 2 sayfayla mizah ancak bozkırkurdu adlı romanında hesse, mizahın önemine yaptığı vurguyla kitabı sonlandırır yani hesse'nin önemsediği bir konudur mizah ki buna rağmen seçkide yeterince yer bulamamış. yine de es geçilmemesi gereken bir kitap. hesse romanlarını okumayı düşünenlere öncelikle bu kitabı gözden geçirmelerini tavsiye ederim. düşünsel düzeyde hesse'yi şöyle bir tanımak için iyi bir başlangıç kitabı ki piyasada hesse üzerine yazılmış sadece bir kitap bulabildim ancak o da kötü bir yazar tarafından yazılmış, kötü bir yayınevince basılmıştı ve almamıştım. bu yüzden bu fragmanlar seçkisinin önemi artıyor.
bir de afa yayınları keşke bir önsöz yazsaymış kitabın oluşumuna dair. romanlarından birebir alınan cümleler de var, deneme kıvamında yazılmış gibi duran yazılar da.
merak ettiğim şey hesse'nin edebi eserleri dışında hangi kaynaklardan derleme yapıldığı.
son eleştiri kitabın kapak tasarımına...afa'dan çıkan hesse romanlarının birkaçında hesse'nin anabritannica'daki fotoğrafını kitaptan kitaba değişen farklı renklerle basmışlardı ve kötü kapaklardı. gerek renk seçimi gerekse kitap kapağına yazarın koca bir fotoğrafını koyma düşüncesiyle. bu kitapta ise sanki hesse esrar içyormuşda kafası güzelleşmiş ve dumanı havaya esrik bir halet-i ruhiyeyle üflüyormuş gibi bir kapakla karşılaştım. yine hayal kırıklığına uğradım.
arka kapaktan iki aforizma:
-o sevdi, sonunda kendi kendini buldu.
ne var ki, insanların büyük çoğunluğu kendi kendini kaybetmek için sever.
-sevilmek mutluluk değildir. her insan kendi kendini sever,
ama mutluluk bir başkasını sevmektir.
ve son olarak benim seçtiğim, narziss&goldmund'dan bu kitaba aktarılmış bir cümle:
-bir insanı başkalarından ayıran özellikleri belirlemek, o insanı tanımaktır.