saf sevginin işlendiği filmdir. insanın içine dokunur, gözlerini doldurur. sean penn ayakta alkışlanası bir performans sergilemiştir. defalarca izlenesidir.
lucy'e ayakkabı alma sahnesinde parası yetmiyordu ve tüm arkadaşları birer ikişer omuz oldular.O an kasiyerin "Gerçekten tanrı var " repliği ve ardından hepsinin balon isteyip yürümeye başladıkları sahne, burkuldum..
izlerken gözünüzden akan yaşlara engel olamazsınız!Ne hoş bir filmdi.
Güneş neden sarıdır baba?
Çünkü güneş sarı ketçapla boyanmış!
Köpekte nebze olmuş zaten Lucy!
Kıza ayakkabı aldıktan sonra 5'i 1 yerdeliğin balonlarla birlikte çıkması Tanrım!
Not:izlemeden ölmeyin!(Salıncakta sallanmalarına bittim!)
hayatımda izlediğim, izleye izleye sıkılmadığım filmlerin arasına giren muhteşem bir film. izlerken de kendi kendime Allah'ım sen yardım et diye delirdiğim bir film.
film her ne kadar teknik açıdan kusurlu olsa da, içerik ve oyunculuklar sayesinde duygu aktarımını başarıyla tamamlayabilmiş 2001 yapımı bir Jessie Nelson filmi. başrolde sean penn otistik bir karakteri canlandırmaktadır.
sean penn in muhteşem ötesi oyunculuk sergilediği film. ağlatan filmler listesine çok rahat girebilmesiyle beraber izlenilmesi şiddetle tavsiye edilir.
insanın Yüreğini hüzne boğan mükemmel film. O baba ile çocuk ilişkisi o kadar saf, duygulu ve samimi ki birkaç Gözyaşı dökmek Çok da normal izlerken. Hem sean Penn hem de Dakota fanning alkışlanası bir performans ortaya koymuşlar.
Normal, hatta normalin üstünde bir zeka seviyesine sahip olan anne babamdan, sam'ın çocuğuna gösterdiği ilgi ve alakayı görmediğimi fatkettirdi bana bu film. Çocuk yetiştirme konusunda gerekli özeni göstermediklerini düşündüm, çok sevdiklerini bilsem de göstermeyi beceremediler.
Neyse, çocuk değilim, bizden geçti artık yani ama ilerde bir çocuğum olursa umarım bu filmi izlediğinde benim gibi sorgulamaz kendi anne babasını.
