uçurtma avcısı. hasan’ın ömrü boyunca unutamayacağı olay ve gördüğü halde sessiz kalıp uzaklaşan emir. yazar pişmanlığı o kadar iyi betimlemiş ki kendinizi emir zannediyorsunuz.
Saçma geliyor bu kitapların sonuna ağlamak ama herkesin neye ağlayacağı belli olmuyor. Gözümün önünde ölen kelebeğe bile ağlayabilecek, sümüklü bir insanım.
sadece acıyı anlatan bir kaç cümlesi bile yeterli gelen şeker portakalıdır.
--spoiler--
şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. acı, insanın yüreğini paralayan ve sırrını kimseye anlatmadan birlikte ölmesi gereken şeydi. kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbürüne çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
