Cevabını veremeyeceğim soruların çokluğu altında eziliyorum. Ne yapılması gerektiğini bilemeyecek kadar büyüğüm. Çocuk olsa cevaplar, söyler gerçeği. Hiç olmazsa safça kendi soruları vardır, sorar. Kapılmışım önyargılara, kibire; nefsin elinde oyuncak olmuşum. Dünyayı oyun bahçesi gibi görmek onlara yaraşır. Uslanmadığım gibi bir de inatlaşıp duruyorum. Ve sadece bir şeyden gerçekten eminim: Hiçbir şey elimizde değil. Kimisi kesilip biçiliyor, hayatın yaldızlı tarafına yamanıyor; kimi de eğilip bükülüyor, kir paslı bir çit kenarına kamanıyor.
Size mucizeyi tarif etmeye çalışayım: Bilinmezlikten bilinç üreyip, insan olmuş. Ana babası adını ( ... ) koymuş. Alemi bilmeye erip, nûrun ayn'ına uymuş. Gördüğü hiç imiş. Güzelin birini aleme yeğlemiş. Ev bark kurup, toy eylemiş. Sevmenin sırrına erip, hiçlikten zürriyet beklemiş. incecik acer saç telini sevip, adına "Nur" demiş. Olmayan kudretinin eserine takılmış önceleri; esas Kudret Sahibi'nin vârettiği gerçeklik aklına girmemiş. Yalan olanda sevmek için gerçek... Hiç'ten gelenin bilmesi için Hiç'liğini, gönderilmiş bir melek. Minicik çocuğun saç telinde... iyilere mucizeler, sıcak ocaklarında taze pişmiş aş misali uğrasın, çıkmasın dimağlarından. Güzel bakan gözün akıttığı Nur'lu tek damla yaş gibi.
Siz sahiden iyi film izlemek istiyor musunuz? Öyle mi acaba? Melodram tadında... Gülmenin, ağlamanın, temiz duyguların, kötülük yapsa da güzel insanların, bıçkın delikanlıların, serseri mert adamların; oynadığı mı yaşadığı mı yaşattığı mı... Sadri Baba gibileri bir daha tabiki gelmez! Boşuna aramayın; ama tutup cacıklık oyuncu müsveddelerine de başrol muamelesi yapmaktan vazgeçin! Günümüzde her alanda bunların alayının küfesini beş kuruştan veriyorlar. Samimiyet ve harbi arkadaşlık zor galiba. Balık baştan kokar. inandırılmak için yaşıyorsunuz. Gönüllü kandırılıyorsunuz. Hiç sanmıyorum; ama siz sahiden iyi film izlemek istiyor musunuz?
Nokta ile başlayıp devam eder aşk. Vazgeçemezsin! Üstünü karalar, defalarca kez geçersin aynı yerlerden; ancak başlangıçtaki nokta değişmez. Tek ve benzersizdir. Kızarsın, küsersin; yumruğunu sıkar, duvarlardan alırsın öfkeni. Kimse anlamaz halini. Belki dalga bile geçerler. Leyla'ya müptela değildir Mecnun. içindeki Leyla'sı kör etmiştir onu. Gönül gözü açık olana ayan, bilmeyene soytarı olur imiş insan. Haline gülen mi ararsın? Ne kadar karalasan da bembeyaz o sayfa dolmak bilmez. Nefes tende var oldukça aşk tükenmez.
Sanırsın yerimizde sayıyoruz;ama hiç de öyle değil:Zaman akıyor.Hayat,akrebin yelkovan ardında kaldığı gibi kalıyor gerilerde.Gençliğimizdi,bir zamanlar dönüp duran saniyeler.Hızına yetiş yetişebilirsen.Bedenimiz yelkovan,ruhlarımız akrep.Dört gözle bekleyip,arzuladığımız bir zamanı "belki gelir" diye gözlemedeyiz.iyilik perisini beklemişiz hep.Sonra bir de bakmışız ki;saat gece yarısını vurmuş,sihir son bulmuş.Elde avuçta ne varsa,toz toprağa karışmış.Umut hariç...O,Zümrüd-ü Anka'nın kanadında hep,masal ülkesine erişmek dilemede.Cennetmiş...Peh!Varın hayrını görün!Tanrı'm BEN'i varetti,dilerse atsın cehennemine.Yaşadıklarımız çoğu,ateşin nârından bin kat fena değil midir zati?
Bazıları masal sevmez hem de bilmez. Ben babamdan hiç masal dinlemedim. Hayatının kısa hatıralarından bahseder ara sıra, hepsi bu. Kral adamdır ama... Masalını yazdığımız hem koca hem kısa hayatımızın yazgısını yaşıyoruz. Doyasıya demek isterdim; ama doyan çıkmamış daha. Bizim herkesten ne farkımız olacak? Doyumluk değil tadımlık hayatların, oradan oraya savrulan kuru yapraklarıyız. Rüzgar nereden nasıl eserse; öylece dansımızı yapıyoruz. Bunca havadar boşlukta küşayişli iki kelam ettirmeyen dünya, sahiden gerçek olabilir mi? Çocuklarımıza anlattıklarımızdan bile daha güzel olabilseydi keşke.
Nice güzel simalar var, ayın on dördü gibi. Çoğuna çirkinliklerini saklamaları için tanrının verdiği nimet sanki. Maddenin aslı, içindeki ruhta gizli. Güzel sanılan belki beş para etmez, kimbilir. Dışı aldan al, içi kefek elma misali, değil mi? Firez içinde yalın ayak kalmışsın gibi. Kimi de var; beton kuytularının arasında kalmış bir avuç toprakta çiçek sanki. Manâyı bulmaya çıkan seyyah, bedbaht saymaz kendini.
Bir zamanlar... diye başlayan bir hikayenin kahramanı olacağımızı bile bile savruluyoruz emellerimizin ardınca. Elde edilecek tek şey, iyi ya da kötü bir nâmdan başkaca ne ki?
Bu ayı nasıl geçireceğim diye düşünmekten uykuya dalamamak. Daha ne kadar, nereden sıkabilirim diye düşünüp bulamamak. Ama yine de ekonominin çok iyi biz insanların nankör olduğuna kendimi ikna etmeye çalışıp mutluymuş gibi yapmak!
Bazen ruh durgun bir su gibi, bazen de hırçın dalgalar misali, değişiyor bu hayat gailesinde. Kimi zaman sebepli sebepsiz bir ağlamaklı hal gelir, tutarsın kendini, patlamaya hazır bir volkan gibidir yüreğin; işte öyle dinine yandığımın kofti dünyasına en galiz ilençlerle ilenmek, sayıp dökmek anasına avradına hayatın ve küçük bir vicdanın pak sesiyle kendine gelmek... Sahibi miyiz bu bedenin? Hayır, emanet. Öyleyse bir emanet için bunca kahır çekmek nedir be birader.
"Üzerini örttüğümüz her şeyin altında kalırız" lafı her ne kadar doğru olsa da üzerini örtmezsen de cezaevinde kalırsın. Bu kadar oç'la başka türlü baş edilmez aq.
...biraz umut. Bu gece sıcacık sarılalım, tatlı rüyalara dalalım bari. Yarın güneş doğunca, nasılsa elimizden alacak bi' bahane bulur, dinine yandığımın kavanoz diplisi. Hiç değilse bu gece...
Geceyi gündüzle karıştıran, iyiyi kötüyle yarıştıran Ulu Baki: Affet! Kibrin derinine dalmış, günahlarda epey bir yol almış, haramı helale karmış, masumu suçlu saymışız. Ne desek boş! Ta ezelden ebede kadar hıyanetin kurma kolu, çirkinliğin nişangâhı, azgınlığın fişeği, zalimliğin tetiği olmuşuz. Ne için? Ne için olacak ciğerim: En bi' asil duyguların ve insanlığın katline ferman almışız. Tereddütsüz cinayeti işleyeceğiz ki; sırtımız sıvazlansın ve dünyanın zevkine dalabilelim. Öyle değil mi? Öyle, öyle... Yazık bizlere. Geceyi gündüzle karıştıran, iyiyi kötüyle yarıştıran Ulu Baki: Affet!
inşaallah işin sonunda dönüştüğümüz şey, az da olsa, insana benzer. Yol çetin, zaman az. Ne de olsa Hayatta zoraki yaptıklarımız, gönlümüzce yaptıklarımızdan çok daha fazla.
