hayattan geceye kalan

Bazen ruh durgun bir su gibi, bazen de hırçın dalgalar misali, değişiyor bu hayat gailesinde. Kimi zaman sebepli sebepsiz bir ağlamaklı hal gelir, tutarsın kendini, patlamaya hazır bir volkan gibidir yüreğin; işte öyle dinine yandığımın kofti dünyasına en galiz ilençlerle ilenmek, sayıp dökmek anasına avradına hayatın ve küçük bir vicdanın pak sesiyle kendine gelmek... Sahibi miyiz bu bedenin? Hayır, emanet. Öyleyse bir emanet için bunca kahır çekmek nedir be birader.