Dizilerde de görülür. (bkz: breaking bad). Lan hala aklıma geldikçe üzülüyorum. Final bölümünde çalan 'baby blue' şarkısını dinleyip dinleyip hüzünleniyorum.
Ahh heisenberg ahh...
aslında hiç olamayacağın, sadece masallarda olacak güzel bir ülke ve yaşamdan çıkış anıdır.
huzur ve hüzün gibi. her kitap finalinde bir iç çekiş vardır.
özellikle filmdeki yahut kitaptaki karaktere bağlandıysanız daha bir yoğun oluşur bu his.
kitabı kapatır,göğsüme bastırır sonra son sayfasına tekrar bir göz gezdirir,sayfalarını koklar ve bırakırım.*
Tavsiyem okuduğunuz kitabın son sayfasını yırtınız. Böylece hiçbir sonu olmaz ve kendi hayal gücünüzle bir son üretirsiniz. Böylece kitap aslında hiç bitmemiş olur ve o boşluğa düşme hissinden kurtulursunuz.
